maya gül şairin ismi babamın ismi yusuf 2014-02-15
Alır Dağlar Şiiri | Yusuf Hayaloğlu
Alır Dağlar
Baba bugün üşüyorum
Karda kaldım üşüyorum
Anama deyin sıcak bir çorba koysun
Üstümü ört baba üşüyorum
Behey babam dalmış babam
Sigarayı sarmış babam
Şapkasına hicran dökmüş
Kibrit gibi yanmıs babam
Baba bugün alır dağlar
Bu dert beni alır dağlar
Şehirlere sığmaz oldum
Fazla sürmez alır dağlar
Baba bugün ağlıyorum
Darda kaldım ağlıyorum
Duaların üzerimden eksik etme
İçim yandı ağlıyorum
Yusuf Hayaloğlu
çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri
Alır Dağlar Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Alır Dağlar Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 14 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 14 yorum yazılmış.
Benzer Babalar Günü Şiirleri
O Adam Benim Babam!...
Aynamda iz bırakmış o ıslak bakışların
Silinmez yüreğimden efsunlu nakışların
Dönüşü uçurumdur sevdakâr yokuşların
Güler yüzlü meleğim; o adam benim babam!...
O, ilk ve son dileğim; o adam benim babam!...
Sen koca bir ormansın, ben ormanda çalıyım
Sen köküsün çınarın, ben çınarın dalıyım
Kefenimdir al bayrak, vatana sevdalıyım
Bu dünyayı boşadı; o adam benim babam!...
Onuruyla yaşadı; o adam benim babam!...
En güçlü insandır o, evladının gözünde
Cennet sureti yansır o tertemiz yüzünde
Babacan tavırların tılsımı var sözünde
Dağlar gibi dik durur; o adam benim babam!...
Onda asalet, gurur; o adam benim babam!...
Duanla kanatlanır, yüreğim kuşa döner
Yokluğunda hüzünler sel olur, yaşa döner
Nefesler tükenince mevsimler kışa döner
Umudun çerağıdır; o adam benim babam!...
Sonsuzluk durağıdır; o adam benim babam!...
Yürek yangınlarını gözyaşı söndüremez
Yola revan olanı hiçbir güç döndüremez
İçi boş teselliler acımı dindiremez
Damarda yürüyen kan; o adam benim babam!...
Tenimde can içre can; o adam benim babam!...
Kimseye eğilmedin, yenilmedin zamana
Onurunla yaşadın, sevgin sığmaz ummana
Boynun kıldan inceydi Hakk'tan gelen fermana
Dağları aşıp gitti; o adam benim babam!...
Ömür oyunu bitti; o adam benim babam!...
Bu dünyadan tertemiz göçmek idi muradın
İnşallah sağ taraftan verilecek beratın
Uzağıma düşsen de hep yaşayacak adın
Karakışta bahardı; o adam benim babam!...
Gece vakti nehardı; o adam benim babam!...
Bu dünya gurbetinde güvenmedi varlığa
Mevlâsına dayandı düştüğünde darlığa
En zor zamanda bile göğüs gerdi zorluğa
Ağrı kadar yücedir; o adam benim babam!...
Aşka banmış hecedir; o adam benim babam!...
Seninle geçirdiğim hatıralar düş gibi...
Ten kafesinden çıktın, uçup gittin kuş gibi...
Mevsim bahar olsa da ruh coğrafyam kış gibi...
Fırtınadır, tipidir; o adam benim babam!...
Hakikatin ipidir; o adam benim babam!...
Bir lokma ekmeğini ikiye bölüşlerin...
Gözlerimin önünden gitmiyor gülüşlerin
Gönlümün ekranında siyah beyaz düşlerin
Yokluğu kor ateştir; o adam benim babam!...
Sımsıcak bir güneştir; o adam benim babam!...
Yüreğinin tahtına destursuzca kuruldum
Nice fırtına yedim, sular gibi duruldum
Kavuşmaya ne kaldı, sensizlikten yoruldum
Açıktı gönül gözü; o adam benim babam!...
Senetti her bir sözü; o adam benim babam!...
Taşarım yatağımdan, ırmak gibi çağlarım
Yokluğun kor ateştir, yüreğimi dağlarım
Adını sayıklayıp kaderime ağlarım...
Sabır kadim huyuydu; o adam benim babam!...
Yusuflara kuyuydu; o adam benim babam!...
Güneşi kıskandırır; boyu posu, sayesi...
Sevgi ve hoşgörüydü en büyük sermayesi...
'İyi insan, iyi kul' olmaktı tek gayesi...
Gönlüme düşen cemre; o adam benim babam!...
Uydu ilâhî emre; o adam benim babam!...
Beride hasret düğüm, ötelerde toy vardır
Sensiz bu dünya bize hem çekilmez, hem dardır
Ey kader denen usta, filmi geriye sardır!...
Önden giden atlıydı; o adam benim babam!...
Dili baldan tatlıydı; o adam benim babam!...
M. NİHAT MALKOÇ
M. Nihat Malkoç
Küçük Kızından Babasına
Küçük kızının isteğini,
Bir tek sen keşfedersin babam,
Beni eğlendirip, güldürmeyi,
Tek sen başarırsın babam.
'Hayır' demek mi sana,
Bunu beceren olmadı daha,
Zevkli olmanın yanında
Herkesi mutlu edersin daima.
Güçlü kahramanımsın babam,
Zorlukları aşarsın her zaman,
Başarıverirsin her işi,
Zorluk yoktur senin için...
İrem Özkurt
Ben Hayatta En Çok Babamı Sevdim
Ben hayatta en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpı bacaklarıyla -ha düştü ha düşecek
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bilmezdi ki oturduğumuz semti
Geldi mi de gidici - hep , hep acele işi
Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi
Atlastan bakardım nereye gitti
Öyle öyle ezber ettim gurbeti
Sevinçten uçardım hasta oldum mu,
Kırkı geçerse ateş, çağırırlar İstanbul'a
Bi helallaşmak ister elbet , diğ'mi oğluyla!
Tifoyken başardım bu aşk oy'nunu,
Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu,
En son teftişine çıkana değin
Koştururken ardından o uçmaktaki devin,
Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için
Açıldı nefesim, fikrim, canevim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
CAN YÜCEL
CAN YÜCEL
Babalar Günü
Ben öyle çabuk kızmam
Annen gibi seni üzmem
Gece uyuyup gündüz gezmem
Babana gel yavrucuğum.
Mama verir büyütürüm
Kollarımda uyuturum
Elinden tutar yürütürüm
Babana gel yavrucuğum.
Bir gülüşün bana yeter
Varlığın en büyük değer
Annen döverse yine eğer
Babana gel yavrucuğum.
Mustafa UZELLİ
MUSTAFA UZELLİ