ZEYNEP Çooooook güzel 2020-12-21
Ankara'nın Üstüne Şiiri | Hürriyet Demir
Ankara'nın Üstüne
Ay doğar kış zamanı
Ankara'nın üstüne
Tüter baca dumanı
Bilmem Ay'a kastı ne
Oy Ankara Ankara
Gece kara tan kara
Olmasın her an kara
Nur yağsın hep üstüne
Gümüş gibi şavkıyor
Ankara semaları
Yaşasın Başkentliler
Hep gülsün simaları
Oy Ankara Ankara
Gece kara tan kara
Olmasın her an kara
Nur yağsın hep üstüne
Hürdemi Nevzat Bayramoğlu
Ankara'nın Üstüne şiiri Ankara konulu şiirler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
Ankara'nın Üstüne Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Ankara'nın Üstüne Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Ankara Konulu Şiirler
Ankara Ankara
Ankara Ankara,
Canım Ankara
Güzelliklerinle büyüledin,
Ankara Ankara.
Ankara Ankara,
Güzel Ankara,
Atam'ın yattığı yer,
Ankara Ankara.
Ankara Ankara,
Güzel Ankara,
Kucaklarsın beni
Ankara Ankara.
Sevcan ÇALIN
Yazan
Sevcan ÇALIN
Atatürk'ün Ankara'ya Gelişi 2
Almanlar yenilince Osmanlı'm mağlup oldu,
Ülkem işgal altında düşmanlar ile doldu...
Düşman, hain fikirli ince hesaplar yapar,
Gizli usuller ile Türk lehine sunmaz kâr...
Atamsa Türk ruhuyla, onurlu şuuruyla,
Önce Samsun'a bir mücadele amacıyla...
Sonra İzmir'i duyar bir işgal başlamıştır,
Kongreler oluşturur ve Ankara'ya varır...
Ankara'mız uygun bir yer haberleşme dahi var,
Hem İstanbul'a yakın hem varamaz düşmanlar...
Başkent karar yeridir geleceğimiz için,
Güç ve kuvvet artıran daha uygun bir zemin...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Bir Zamanlar Ankara
Zamanın Ankara'sındayım
Her geçen zamanın
Ulus'ta geçerken
Seni andım da durdum
Zaman geçer Ankara'da
Bir kale gördüm düşümde
Kanatlarımı açtım durdum
Maziye hatıralara zamanda yolculuk gibi
Cadde üzerinde yürürüm
Yürüdüğüm yolda eski evleri görürüm
Kızılay Kızılay sende mi zamandan geçtin
Güvenpark'ta adım adım yürüdüm
Bir ağaç gördüm Güvenpark'ta
Yılları seneleri kasıp kavuran o eski anılar!
Bir zamanlar Ankara vardı
Şair_ Bilal Yarba 29.12.2020
Bilal yarba
Ankara
Ey insan arşı yayla! Ey bozkır! Ey Ankara!
Seslen bana: Ben senden nasıl uzak yaşarım;
Bahtım, senin bağrından ayrıldığım an kara,
Ben sendeki gözlerden feyz alarak yaşarım.
"Halep ordaysa arşın burda." dersen ne çıkar?
Sende al atım için meydan da cirit de var.
Başka yerin sahrası hız almaya bile dar!
Ben sende heyecanım şahlanarak yaşarım!
Koşarım bozkırlarda gem bilmeyen bu tayla,
Hislerim sürü sürü benim, bağrım da yayla.
Ana gibi, yar gibi kaynaştım Ankara'yla,
Alnım gökten yukarı, mermerden ak yaşarım.
Fatih'in gemileri nasıl kaydı karada?
Nasıl bir sızı vardır şerefli bir yarada?
Ben böyle imkânsızlık içinde Ankara'da,
Hayatımı sürerim, hislerimi yaşarım.
Gönlümü atsalar da dünyanın bir ucuna,
Düşer bir gülle gibi Ankara'nın burcuna,
Bilmem şahin sığar mı avuçların ucuna,
Ankara'da ben böyle çırpınarak yaşarım.
Behçet Kemal ÇAĞLAR
Behçet Kemal ÇAĞLAR