aylin çok güzel bir şiir 2015-03-22
Atatürk Yaşıyor, Baba! Şiiri | Fevzi GÜNENÇ
Atatürk Yaşıyor, Baba!
On kasımda üzgündü
bulut buluttu gözleri
"100'den çok fazla olacaktı
yaşı "dedi canım babam
"eğer yaşasaydı o büyük adam! "
"Üzülme," dedim ona
"Ben üzülüyor muyum bak! "
Nedenini açıkladım sonra:
Diyor ki öğretmenimiz:
"Yaşayıp göçmüş insanların
İsimlerinin sonunda
İki sayı görürsünüz...
İlki doğduğu yılı gösterir
Öldüğü yılı gösterir sonraki.
İngilterenin Ana Kraliçesi
Elizabeth (1558-1603)
Gibi örneğin
eğer ölmemiş olsaydı, adının
sonuna yıl yazılmazdı kadının.
Atatürk'ünküne bakalım bir de
Baştaki yıl var sondaki yok
(1881 - ........)
demek ki o ölmedi
hâlâ Kocatepe'de
dağları aşıyor baba
denizlere ulaşıyor
Atatürk yaşıyor baba!
Fevzi GÜNENÇ
çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri
Atatürk Yaşıyor, Baba! Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Atatürk Yaşıyor, Baba! Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 11 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 11 yorum yazılmış.
Benzer Atatürk Şiirleri
Atatürk'ü Sevmek
Gözlerinin mavisinde
Huzur buldu çocuklar
Güneş kadar sıcaktın
Ata değil babaydın
Kocaman yüreğinle,
Severdin minikleri,
Sevginle ısıtırdın,
Ufacık yürekleri.
Ata'm seni görmedim,
Görenler çok şanslıymış,
Seni seven yürekler,
Meğer ne de haklıymış.
Eren Ozan SOYSAL
4. Sınıf Öğrencisi
mustafa
Atam Benim...!!!
Atamızdan emanet
Bizlere Cumhuriyet
Koru da canın gibi
Sen çocuğuna devret
Her yurttaş öğrenmeli
Atatürk ilkeleri
Cumhuriyet olmasa
Hepten kalırız geri
Bir Cumhuriyetçilik
İkincidir Halkçılık
Laikliği unutma
Sonra Milliyetçilik
Gerekli Devletçilik
Son ilke Devrimcilik
Cumhuriyet canımız
Biz yaparız bekçilik
YUSUF YARTAŞI
Ata'ma Ağıt
I
Sırma sarısı yay saçlarına
Gözüne rengini koy denizlerin
Düşün dudakların en incesini
Yüzüne tuncunu ver benizlerin
Onda yürüyüşün en yiğitçesi
Onda bükülmezi vardır dizlerin
Gezerdi ülkede bir hızır gibi
Em olup derdine çaresizlerin
II
Durgun bir denizi andırır dışı
İçi hiç sönmeyen bir yanardağı
Sesinde ıslığı eser kuvvetin
Sözünde şahlanır hakkın bayrağı
Gökle güneş gibi buluştu onda
Sezinin sağlamı duyunun sağı
Yıkarak kökünden Osmanlılığı
O gömdü tarihe bir ortaçağı
III
Ürperir ovalar avazesine
Dağlar dümdüz olur işaretiyle
Devrilir hıncına çarpan ordular
Kaleler dayanmaz yelpazesine
Fikrin güzelliğin aşkın her şeyin
Bağlıydı daima en tazesine
Yaşadı başı dik, dünyaya karşı
Getirdi dünyayı cenazesine
IV
Onsuz kaldığını bilse tabiat
Bağlar üzüm vermez bahçeler kurur
Okşar saçlarını ezelin eli
Yüzüne ebedin ışığı vurur
Övünür insanlık eserleriyle
Yurt onun sevgisi üstünde durur
Adıdır kurduğu devlete temel
Ünü kurtardığı millete gurur
V
Fani varlığını kaybetti ama
Damgası yurdumun burçlarındadır
Engin ufuklara uzanmış kolu
Hızı şimşeklerin uçlarındadır
Kadının erkeğin hafızasında
Gencin ihtiyarın düşlerindedir
Yayla yellerinde eser gölgesi
Sesi bahçemizin kuşlarındadır
VI
Ben mi yazacaktım göçüm gününü
Dökerek ardından böyle gözyaşı
Ben ki ona büyük gezilerinde
Oldum bir küçük yol arkadaşı
En son durağına varmadan ömrün
Kapadı yolunu bir mezar taşı
Büyük kurucusu Cumhuriyetin
Hürriyet aşıkı milletin başı
Kemalettin KAMU
Kemalettin KAMU
Bir Türkü Söylüyorum Gök Mavisi
Bir türkü söylüyorum gök mavisi
Yıldızlar dolar içime
Dağ başını duman almış
Uğuldayan rüzgar dinmiş, kesilmiş cihanın nefesi.
Dokuzu beş geçe Dolmabahçe'de
Kemal'im uyuya kalmış.
Bir türkü söylüyorum gök mavisi
Derin olur son uykular uyanılmaz.
Göklerde gözlerinin aksi
Millet yedisinden yetmişine kadar
Melül mahzun yollara bakar
Hasretine dayanılamaz.
Bir türkü söylüyorum gök mavisi
Ağaçlar çıplak, mevsim sonbahar.
Kahpe felek o gün yürekten güldü
Yakından duyuldu toprağın sesi, yakından
Millet yedisinden yetmişine kadar
Yollara döküldü.
Bir türkü söylüyorum gök mavisi
Dağ taş selam durdu, ayağa kalktı toprak.
Alev alevdi göklerin nefesi
Kurtlar kuşlar ağlayarak
Yollara döküldü birden
Bütün bulutlar o gün al aldı
Bir şey eksildi yeryüzünden
Millet ardından bakakaldı.
Mesut TARCNA
Mesut TARCNA