Atiyi Karanlık Görerek Azmi Bırakmak Şiiri | Mehmet Akif Ersoy
Atiyi Karanlık Görerek Azmi Bırakmak
Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak...
Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.
Dünyâda inanmam, hani görsem de gözümle.
İmânı olan kimse gebermez bu ölümle:
Ey dipdiri meyyit, 'İki el bir baş içindir.'
Davransana... Eller de senin, baş da senindir!
His yok, hareket yok, acı yok... Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana... Sen böyle değildin.
Kurtulmaya azmin neye bilmem ki süreksiz?
Kendin mi senin, yoksa ümîdin mi yüreksiz?
Âtiyi karanlık görüvermekle apıştın?
Esbâbı elinden atarak ye'se yapıştın!
Karşında ziyâ yoksa, sağından, ya solundan
Tek bir ışık olsun buluver... Kalma yolundan.
Âlemde ziyâ kalmasa, halk etmelisin, halk!
Ey elleri böğründe yatan, şaşkın adam, kalk!
Herkes gibi dünyâda henüz hakk-i hayâtın
Varken, hani herkes gibi azminde sebâtın?
Ye's öyle bataktır ki; düşersen boğulursun.
Ümîde sarıl sımsıkı, seyret ne olursun!
Azmiyle, ümidiyle yaşar hep yaşayanlar;
Me'yûs olanın rûhunu, vicdânını bağlar
Lânetleme bir ukde-i hâtır ki: çözülmez...
En korkulu câni gibi ye'sin yüzü gülmez!
Mâdâm ki alçaklığı bir, ye's ile sirkin;
Mâdâm ki ondan daha mel'un daha çirkin
Bir seyyie yoktur sana; ey unsur- iman,
Nevmid olarak rahmet-i mev'ûd-u Huda'dan,
Hüsrana rıza verme... Çalış... Azmi bırakma;
Kendin yanacaksan bile, evlâdını yakma!
Evler tünek olmuş, ötüyor bir sürü baykuş...
Sesler de: 'Vatan tehlikedeymiş... Batıyormuş! '
Lâkin, hani, milyonları örten şu yığından,
Tek kol da yapışsam demiyor bir taraftan!
Sâhipsiz olan memleketin batması haktır;
Sen sâhip olursan bu vatan batmayacaktır.
Feryâdı bırak, kendine gel, çünkü zaman dar...
Uğraş ki: telâfi edecek bunca zarar var.
Feryâd ile kurtulması me'mûl ise haykır!
Yok, yok! Hele azmindeki zincirleri bir kır!
'İş bitti... Sebâtın sonu yoktur! ' deme, yılma.
Ey millet-i merhûme, sakın ye'se kapılma.
Mehmet Akif Ersoy
Atiyi Karanlık Görerek Azmi Bırakmak Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Atiyi Karanlık Görerek Azmi Bırakmak Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer İstiklal Marşı ve Mehmet Akif ERSOY Şiirleri
Mehmet Akif Ve Gençlik 4
Düşüncesi doğruluk ifade şekli sanat,
Vasıfları merhamet fikirleri hakikat…
Gençliğin yüreğinde ölçü konulamaz mı?
O, hiç dinlenilmez mi hiç örnek alınmaz mı?
Hakk’ı üstün tutmada vatanı korumada,
Kalp ile kucaklayıp Türk ruhu taşımada…
Milletimize, bayrağımıza, vatanımıza,
Devletimize ve diğer kutsallarımıza…
Ebedi gönül veren Akif, Türk’e rehberdir,
Geçmişi ders yapmada milletime örnektir…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
İstiklal Marşımız
Vatanım zor durumda işgaller altındaydı,
Çok yerde kahpelikler utanmazlıklar vardı…
Bunlar düşmanlarımız hak helal tanımazlar,
Vicdan, merhamet bilmez, Rabbe de inanmazlar…
Zor durumdan kurtulduk Ata’mız sayesinde,
Şehitler de vermiştik milletimiz içinde…
Bu yüzden marş yazıldı bu İstiklal Marşımız,
En büyük değerimiz güç kuvvet varlığımız…
İnsanlık şerefimiz onur ve namusumuz,
Hakikate saygımız mutlak doğruluğumuz…
Şehitlerimiz için saygı gerekliliği,
Irk ne olursa olsun Türk’ün beraberliği…
Çeşitli her düşünce çeşitli her fikirde,
Kardeşlik sembolümüz ülkemizin içinde…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Bir Dava Adamı Mehmet Akif 2
Sen, gerçeklerden yana vicdanda merhamette,
Rehbersin insanlığa nam oldun hakikatte…
Sen, gönüllerde taht kal fikirler ile yeşer!
Seninle dost olmuşuz sana âşık tüm beşer…
Biz, seninle özgürüz seninle huzur bulduk,
Rab’bimize inandık, hakikatle yoğrulduk…
Sen, tevhidin yolunda kahramanlıklarınla,
İstiklal Marşımızı yazdın, tam bir onurla…
Dertlerini hiç saydın, menfaatlerimize,
Ulvî vatanımıza nam oldun sevgimize…
Ne isyan ne şirk senin işin Rab’be tefekkür,
Ne bölmek ne böldürmek işin Rab için şükür…
Sen, bir dedin tevhitle fikirde birleştirdin,
İslâm, kardeşliğiyle Türklüğü pekiştirdin…
Davandı vatanımız, bayrağımız, dinimiz,
Onurlu milletimiz, sağlam kardeşliğimiz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kabul Edildi İstiklal Marşı
Çarpışıyordu yurdun dört yanında Mehmetçikler
Can veriyordu milleti için birer birer
Nice ocaklar söndü yaşandı nice keder
Kanlarımızla başardık bizimdir bu zafer
Almıştık milletçe bu yurdu memleketi
Anlatılmalıydı bu zafer bu ulu sevgi
Toplandı şairler yazmak için İstiklali
Bütün vatandan yüzlerce şiir geldi
Mehmet Akif yazmıştı en güzelini
Ama istemiyordu o ödülü hediyeyi
Para için mi yazmıştı bu şiiri
Sadece vermek istiyordu millete en iyisini
Ama Mehmet Akif kararından emindi
Bu marşa ödül verilmesi ona uygun değildi
İşe koyuldu sonunda mecburen Hasan Basri
İkna edecekti şiiri vermekte Mehmet Akif'i
TBMM'de okunurken Akif'in şiiri
Heyecanlandırdı dinleyen bütün Meclisi
Ayakta alkışladı bütün milletvekilleri
Anlatıyordu bu şiir kazanılan zaferi
Mehmet Akif'in şiiri coşkuyla karşılandı
Bu yüce Türk Milletinin artık bir marşı vardı
Yankılanacaktı bu zafer unutturmayacaktı savaşı
İnletecekti tüm yurdu inletecekti Türk Halkını
Sahiplenmedi Akif bu şiiri yüce marşı
Millete hediye ettiğini nasıl kendine alırdı
Kitabına da koymadı istese de yapamazdı
Çünkü yüce milletin kalbine gömdü bu marşı
Yoktu bestesi marşın ama istiyordu Türk Halkı
Kemal Paşa duymuştu Üngör'ü, Ankara'ya çağırdı
Ulu marşa güzel bir beste yazdı
Sevmişti Türk Halkı besteyi bağrına bastı
En sonunda marşımız bestesiyle hazırdı
Yıllarca ulusumuzun göğsünü kabarttı
Zor günlerde millete oldu moral kaynağı
Her mısrasında milleti coşkuyla ayağa kaldırdı"
Mustafa Osman Olgun
Mustafa Osman Olgun