Cıvıl Cıvıl Çocuklar Şiiri

Cıvıl Cıvıl Çocuklar Şiiri | kübra incekara

Cıvıl Cıvıl Çocuklar

her yer yeni yeni
yeşil yeşil otlar,yapraklar
herkez oynuyor cıvıl cıvıl
bisiklete binmişler çocuklar
bağrıyorlar kana kana

çocuklar su savaşı yapıyorlar
oynuyorlar cıvıl cıvıl
okul yok ders yok dinleniyorlar çocuklar
bağrıyorlar çocuklar
gelin sizde oynayın
cıvıl cıvıl bu doğada

kübra incekara

Cıvıl Cıvıl Çocuklar şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Doğa, Hepimizin Korumalıyız

Doğa yok ediliyor tabiat bırakılmıyor,
Ormanlar yakılıyor önlemler alınmıyor.

Göller kurutuluyor, binalar dikmek için,
Türler bırakılmıyor fabrika kurmak için.

Hayvanlarımız ölür bencilliklerimizden,
Umursamamazlıklar silinmez yüreklerden.

Acil önlemler gerek doğa varlığımıza,
Sert cezalar lazım kusurlularımıza.

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Rüzgar

bazen sana bakınca
senin gibi olmak istiyorum
dalgalanıp uçmak
çok güzel bişey biliyorum

uçunca dertleri
hayatı unutmak istiyorum
seniinle dolaşıp
buluta arkadaş olmak istiyorum

bazı insanlar sevmez seni
oysa sen bir tanesin
seninle dolaşanların
dertlerini silersin

SEVCAN TANRIÖVER

Doğam

yeşillikler var her yanda
çocuklar oynuyor her tarafta.
bir gökyüzü var, rengi mavi,
doğanın güzellikleri görülmeli.

güllerim,çiçeklerim,
gündüz parıldıyor
sarı güneşim.

özel renkler,özel böcekler
onlar da ayrı bir güzel.
rüzgar üflüyor etrafı,
doğanın güzellik ile dolmuş
dört bir yanı.

hale dikmen

Gün Dönümü

Sabah horoz sesiyle uyandım
Aradan biraz geçti zaman
Dışarıya çıktım baktım ufka
Çıkıyordu güneş yavaş yavaş

Gözlerim kamaşıncaya kadar seyrettim
Ve bir zaman sonra girdim içeriye
Aldım elime kağıt kalem
Çizdim güneşin doğuşunu uzunca bir zaman

Güneş yükseldikçe yükseliyordu bayrak gibi
Bir şeyler anlatıyordu anlayana sımsıcak
Aldım elime kağıt kalem
Buraya kadar olan mısraları yazdım

Güneş yükseldi yükseldi tam tepe noktamıza erişti
Koydum kafamı beyaz örtülü yastığa
Uyandım ki vakit ikindi olmuş biraz üşümüş gibiyim
Çıktım dışarıya bahçeye ısındım yaz güneşiyle

Bulunduğum yer şehrin yüksekçe mevkisinde
Yüz metre aşağıdaki boş arazide futbol oynayan çocuklar
Uzun uzun seyrettim güneşin sıcaklığında
Düşündüm çocukluk yıllarımı hey gidi günler hey

Güneş yavaş yavaş batı istikametinde inişte
Dağın yükseltisi gölge ediyordu şehrin yarısını
Ovayıda yavaş yavaş görüyor gibiyim alaca
Girdim içeriye alelacele hemen

Aldım içeride kağıt ile kalemi elime
Düşündüm uyandıktan sonra yaptıklarımı
İki yastık koydum başımın altına
Yazdım buraya kadar olan mısraları

Tekrar çıktım dışarıya bu defa yönüm batıya
Güneş batma noktasında yakaladım gitmeden
Gözden kayboluncaya kadar seyrettim doya doya
Kaldım dışarıda karanlık oluncaya kadar zaman

Girdim içeriye yaktım gece lambasını
Düşündüm yaşadığım otuzyediye varan yıllarımı
Bir günde dahi hissediyor insan yaşadığı bir yılı
Bir ömrü bile hissediyor bir günde insanoğlu

Düşündüm bir gün yaşayan canlıları
Birkaç gün yaşayan böceklerde var
Canlıların tadıyor hepsi ortak hayatı
Kimisi uzun tadıyor kimisi ise kısa

Kapattım bir zaman gece lambasını
Açtım lambanın en fazla aydınlatanını
Aldım kağıt ile kalemimi elime
Nihayete erdirdim şiirimin mısralarını

Fatih Mehmet Karaca

Fatih Mehmet KARACA