Kırlar Şiiri

Kırlar Şiiri | MUSTAFA UZELLİ

Kırlar

Ufuk mavi bir çizgi
Şu yemyeşil kırlarda.
Binbir güzellik gizli
Şu yemyeşil kırlarda.

Kuşlar şakıyıp uçar
Renk renk çiçekler açar
Sular çağlayıp taşar
Şu yemyeşil kırlarda.


Mustafa UZELLİ

MUSTAFA UZELLİ

Kırlar şiiri doğa ile ilgili şiirler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Ağaç ve İnsan

Allah'ın kudreti sende öz olmuş
Şairler dilinde türlü söz olmuş
Allanıp pullanıp birde saz olmuş
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

Dalların yağmuru çeker getirir
Toprağım seninle bereketlenir
Varlığın bitmeyen huzur verir
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

Her neye bakılsa sen varsın orda
Bin türlü biçimde ,türlü dekorda
Bir başka güzelsin yağmurda, karda
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

Baharda çiçekle okşarsın beni
Cömertçe sunarsın sonra meyveni
Bilirim, seversin seni seveni
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

Çocuklar kolunda sallanır senin
Bahar bayramıdır seni sevenin
Seninle değişir rengi ülkenin
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

Çobanın elinde kaval olursun
Çaldırır gölgesinde huzur bulursun
Ocakta aşımı pişiren korsun
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

İnsana yakınsın sevgiden yana
Adarsın kendini seven insana/
Sen ağaç değilsin, sanki bir ana
Gönülden vurgunum sana ağacım

Cengizhan Altuntaş

Doğa Sevgisi

Güneş parlıyor havada
Kelebekler dans ediyor ,
Kuşlar şarkı söylüyor
İçimiz "DOĞA SEVGİSİYLE" doluyor.


Gökte renkarek gökkuşağı
Açmış bütün renklerini bize
Köprünün altında şırıl şırıl akan nehir
İçimiz "DOĞA SEVGİSİYLE " doluyor.


Begonvil kokularıyla sardı etrafı
Yeşile bürünmüş ormanda
Kuşlar ötüşüyor bir arada
İçimiz "DOĞA SEVGİSİYLE " doluyor.

SILA AHSEN KILIÇ

Kuşlar Konacak Ağaç Dalı Bulamıyorlar

Ağaçlar budanıyor hem de bedenlerinden,
Doğaya kin mi var da talanımız her yerden...

Caddeden bakıyorum kuşlarım konamıyor,
Budamalar yüzünden masumlarım ağlıyor...

Lanet testereler ta kökünden kesiyor,
Ne beden kalıyor ne dal bırakılıyor...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Doğaya

Doğaya bakarsam aşık olurum
Doğayı seversem maşuk olurum
Doğayı korursam ışık olurum
Aşık maşuk ışık doğa değil mi

Doğaya kulak as biraz sevgi ver
Aşkın çilesini çektiğimiz yer
Nefes aldığımız verdiğimiz yer
Bizim için nefes doğa değil mi

Doğaya zulmeden kendine eder
Yaşam kaynağını dibinden budar
Kendisi yok olup ortadan gider
Her zaman kalıcı doğa değil mi

Doğa verir sana ekmek aşını
Üstünde görürsün her bir işini
Zulmeden belaya sokar başını
Doğayla barışan güler değil mi

Doğa da kurala uyan kazanır
Çok mutlu yaşayıp ömrü uzanır
Herkes kendisini çok güçlü sanır
Doğa hepimizden güçlü değil mi

Yeri göğü insan kirletmiş neden
Ozon tabakası delinmiş birden
Buna sebep olmuş uzaya giden
Dünya da sıcaklık artar değil mi

Kuzey de sıcaktan buzul eridi
Eskiden doğal bir düzen varidi
Ozon tabakası delinmiş miydi
Fazla ışın kanser yapar değil mi

Herkes ne yaparsa kendine yapar
İnsanlar yolundan ne çabuk sapar
Şu kara toprak da çok insan yatar
Doğa çok güçlüdür doğru değil mi

Erol Duran

Nilay KEMEÇ