Rahmet Peygamberi Şiiri

Rahmet Peygamberi Şiiri | Samet Bayram

Rahmet Peygamberi

Dünyamızı şereflendirdiğinde,
Sanki güller açmıştı kainat.
Müjdeleşiyordu tüm varlık alemi,
'Muhammedü'l-Emin' doğdu diye...
Kainat o an eğilmiş bir dal gibi,
Selamlıyordu varoluş sebebini.
Ardından aralandı kara bulutlar,
Bir güneş gibi parladı, islamın nuru.
Yağmaya başladı sağnak rahmet yağmuru.
Ne kisralar dayanabildi rahmetine,
Ne de bin yıllık mecusi ateşi...
Selamlar olsun sana, Ya Muhammed!
Selamlar olsun sana, Ya Rsulüllah!


Samet Bayram

Samet Bayram

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Peygamber Sevgisi

Ümmetin oluşumuzla övünürüz
Kaybetmiş oluşumuza üzülürüz

Miski amberdir dokun ve kokun
Hala, üzerimizdedir ölüm şokun

Umarız kıyamet günü şefaatinize
İnşallah alırsınız hepimizi safınıza

Nebilerin piri, ölmedi yaşıyor dipdiri
O'nun gelmesiyle silindi beşerin kiri

Dünya, senin gelişinle anlam kazandı
Çünkü yokluğunuzda her yer hazandı

Ey Nebi, benzeyen değil, benzetilensin
Çünkü sen en güzel şekilde bezenensin

Duyduğumuz her sese, kulak kesiliyoruz
Ya gelmenizi/ya gel demenizi bekliyoruz

Nerde adınız anılsa ümmetin boyun eğer
Ümmetim deseniz başımız ta göğe değer

Ümmetin olmamızdandır bu ihsan ve lütuflar
Her adem ahrette şefaat edeceğinizi umutlar

Bencileyin, acizdir edipler seni met-ü senadan
Çünkü seni övmüştür en güzel şekilde Yaratan

Ey Nebi, hakkında ne yazıp söylesem, noksan olur
Bence tüm övgüleri sadakna demek en doğru olur

19.04.2005-17:04
Bayram Tunca

Bayram Tunca

Can Peygamberim

Sensin bize doğruyu
Kuran-ı kerimi
Güzelliği
Öğreten


Canım peygamberimsin
Canımsın
Canımın içisin
Benim canım peygamberimsin


571de bir melek doğdu
Adı Muhammeddi
Candı o can
O benim canım peygamberimdi

şevval

Aşk-ı Kadim

Sen doğdun,
bağrına gül düştü toprakların...
Bir devrin karanlığı
varlığınla nur oldu...

Sen doğdun,
süzüldü göz yaşı yanığından
seni iki aleme müjdeleyen ananın...

Ey mahzun gönüllere güneş olan,
han olan...
Ey sevgi bağında aşk-ı kadim sevgili...
Ey kalp gözü kapalı cehaletin çağında,
Mekke'den doğan güneş,
alemin rahmet seli...

Asırlar ötesinden insanlığa cân olan,
şahadet ırmağında dalgalanan meşale...
Doğduğun güne hasret,
öksüz,
ve yetim cihan...

Ey sultanlar sultanı,
kimsesizler kimsesi...


Rahmetsin alemlere,
kainata işaret...

Gül deyince aklıma senin gül yüzün gelir,
Aşkın ile açmayan güller perişan olur...
Şefaatin imdada yetişmezse mizanda,
O gün bütün günahkar kullar perişan olur...

Kalmasın hiçbir gönül senin adından öksüz,
Kelebekler baharı adınla müjdelesin...
Kalplerde nefes nefes,
hep senin adın vursun...
Yeni doğan nur yüzlü bebeklerin kalbine
yöneldiğin kıblenin,
şanlı mührü vurulsun...

Hira'dan doğan güneş,
gül olup yağan sendin,
Cebrail'in sardığı o zarif beden sendin,
Batılın yüz tuttuğu karanlık bir kıtada
Rahman'ın alemlere çizdiği öz desendin...

Ey gönül dergahımın,
mukadder sevgilisi...

Doğsun batan o güneş yeniden dünyamıza
Dalga dalga yükselsin Semave'nin suları,
Dualar perçinlensin akan göz yaşlarımıza
Yeni baştan yıkılsın Kisra'nın sütunları..

Sen doğdun,
bağrına gül düştü toprakların...
Bir devrin karanlığı
varlığınla nur oldu...

Diri diri toprağa gömülen tomurcuklar,
filizlendi,can verdi
batıla mezar oldu...

Gül deyince aklıma senin gül yüzün gelir,
Aşkın ile açmayan güller perişan olur...
Şefaatin imdada yetişmezse mizanda,
O gün bütün günahkâr kullar perişan olur...

Hasan Hüseyin ÇAĞIRAN
Selçuklu-Konya

Hasan Hüseyin ÇAĞIRAN

Ey Allah'ın Resulü

Ey Allah'ın Resulü
Tüm dünyanın sultanı
Beklenen nebilerin
En son katı

Ey Allah'ın Resulü
Kainatın kahramanı
Gözlerim yollarda kaldı
Müşriklerin sabrı taştı

Ey Allah'ın Resulü
İslam'ın baş tacı
İnsanlığın nebisi
Eminlerin emini

Ey Allah'ın Resulü
Mekke'nin gülü
Gönlümüzün sultanı
Kalbimizin pırlantası.

Mert k.