Öğretmenim Ben Şiiri

Öğretmenim Ben Şiiri | Cemal Yaman

Öğretmenim Ben

Öğretmenim ben öğretirim eğitirim
Aydınlığa yol verir karanlığı dağıtırım
Yarınları aydınlatmak benim işim gücüm
Aydınlatmak yolunda asla tükenmez gücüm

Bazen en ücra köşesinde yurdun
Bazen en gelişmişinde okulun
Ders verir, güldürür, bildirir, eğitirim
Aydınlığa yol verir karanlığı dağıtırm

Umutlar damlar aydınlık sözlerimden
Ürker, korkar karanlık, gözlerimden
Nesiller koşar medeniyete izlerimden
Ayşelerimden, Ahmetlerimden, Filizlerimden
Aydınlık bir ülke fışkırır dehlizlerimden

Duman olur tüterim fabrikaların bacalarından
Füze olur uçarım yıldızların aralarından
Çiçek olur açarım gençlerin kafalarından
Güneş olur doğarım sınıfların tahtalarından
Öğretmenim ben öğretirim eğitirim
Aydınlığa yol verir, karanlığı dağıtırım.

Cemal Yaman

Cemal Yaman

öğretmenler günü 24 kasım şiirleri öğretmen okul şiirleri eğitici şiirler Cemal Yaman öğretmenlik ile ilgili şiirler en güzel şiirler

Öğretmenim

SEVGİ DOLU KALBİ
MELEK GİBİ BİRİ
SEVGİYLE KUCAK AÇAR
KOLLARINI BİZE SARAR.

ÖĞRETMENDİR BİZLERE
EĞİTİMİ ÖĞRETEN
DOĞRU YOLU ÖĞRETEN
ODUR BİZE GÖSTEREN.

ALİ TURAN ÖĞRETMENİME SEVGİLERLE

Karanlık Geceler(d)e Yıldız Olmak İstedim

KARANLIK GECELER(D)E 'YILDIZ' OLMAK İSTEDİM

Ben Necmeddin Öğretmen...
“Ya âlim ol, ya talebe ol, ya dinleyenlerden ol,
...yahut bunları sevenlerden ol,
...beşincisi olma, helâk olursun.” diyen bir Peygamberin...
...ümmetinden biri olarak düştüm Siverek yollarına...
Yolumu gözleyenler vardı Çiftçibaşı Köyü'nde
"Öğretmenim" diye adımı sayıklayanlar vardı uykularında
Yarınları parsellenen körpeler vardı heyhat!...
O yüzden bir kez bile düşünmedim dönmeyi

Ben Necmeddin Öğretmen...
Annemin gözleri yaşlıydı beni uğurlarken seherde
Gözlerinden okunuyordu babamın haklı gururu
Torul'un Demirkapı Köyü'nden yola çıkarken...
...bir kuş kadar hafif hissettim kendimi
Çok uzaklarda, harap ve ışıksız köylere...
... ışık götüreceğim için kıpır kıpırdı sol yanım
O heybetli Zigana Dağı'nın zirvesi kadar...
...mağrurdum, boran borandım bu yüzden

Ben Necmeddin Öğretmen...
Çiftçibaşı İlkokulu'nda hem müdür,
...hem öğretmen, hem de müstahdemdim
Gün geldi akan çatıyı tamir ettim...
...yavrularım ıslanmasın diye
Gün geldi sobayı yaktım tezekle...
...çocuklarım üşümesin diye
Gün geldi köy çocuklarının getirdiği o sımsıcak...
...tandır ekmekleriyle öğün savuşturdum
Gün geldi merhem oldum...
... istikbali çalınmış bir çocuğun kanayan yarasına

Ben Necmeddin Öğretmen...
Dinimin yıldızı olayım diye...
..."Necmeddin" koymuştu adımı...
...tevekkül ehli can babam, canım babam
Soyadımla müsemma doğmuştum ben
Yılmak nedir bilmedim o yüzden
İsmimin de hakkını vermek istedim
Onun için aştım karlı dağları, taşlı yolları
Üzülme, gözyaşı dökme baba!
Aksine sevin, gurur duy şehit evlâdınla
Zira nefes aldıkça hep sana lâyık olmak istedim

Ben Necmeddin Öğretmen...
Doğu, batı, kuzey, güney diye ayırmadım...
...canımdan aziz bildiğim bu güzel memleketi
'Biz eğitim neferiyiz, nereye gitsek en iyisini yaparız' dedim
'Vatanın doğusu, batısı, ilerisi, gerisi olmaz' dedim
'İnsanın Kürdü, Lâzı, Çerkezi, Gürcüsü olmaz' dedim
'Bu bereketli topraklar hepimize yeter' dedim
'Bizler bir elmanın iki yarısıyız' dedim
'Biz dirlikte ve birlikte Türkiye'yiz' dedim
'Hepimiz kardeşiz' dedim

Ben Necmeddin Öğretmen...
Nefretin kavruk çöllerinde bir damlada umman olmak istedim
Berfinlerin hayallerini yeşertmek istedim can suyuyla
Baranlara ışık olmak istedim Siverek'in yıldızsız gecelerinde
Temmuzun kavurucu sıcağında şehadet haberimi aldıklarında...
...dalı kırıldı Civanların, Rojdaların, Berivanların...
Dağlardan kopup gelen bir çığ, tuz buz etti kardelenleri
Kahpe bir kurşun sıkıldı bin yıllık kardeşliğe
Barut kokuları karıştı karanfil ve gül kokularına

Ben Necmeddin Öğretmen...
Haziranın ortasında sılaya dönerken pusu kurdu zalimler
Puslu dağlardaki o tedirgin bekleyişten sonra....
...kirli bir silahtan çıkan mermi saplandı göğsüme
Ateşe verildi bir ömür yeşerttiğim pembe hayallerim
Naylon lastikli esmer bir köy çocuğunun...
...gözünden süzülen sımsıcak bir damla yaş değdi alnıma
Kanım terine karıştı puşili bir Anadolu çocuğunun...
Yıldızlar gördüm o kapkaranlık gecede
Beni bir mıknatıs misali kendine çeken yıldızlar...

Ben Necmeddin Öğretmen...
Gözüm arkada kalmadı son nefesimi verirken
Bayrağımı düşürmedim gönderden, çok şükür...
Şehit kanlarıyla sulanan bayrağımın kokusu sinmiş üzerime
Anne bak, bayrak ne kadar da güzel yakışmış tabutuma
Temennim, sarsılmaz inancım ve vasiyetim odur ki...
...siz de düşürmeyesiniz şanlı al bayrağımı yere
Onun izinde yürüyesiniz aydınlık yarınlara
Zira kefen niyetine o örtülecek tabutumun üstüne
Onun gölgesinde uyanacağım kıyamet sabahına
Onunla söyleşeceğim kapkaranlık gecelerde...

M. NİHAT MALKOÇ

M. NİHAT MALKOÇ

Canım Öğretmenim

Sensin bana öğreten,okumayı yazmayı,
Canım öğretmenim.
Matematik,Türkçe,Hayat Bilgisi,Fen Bilimleri,
Öğrettin canım öğretmenim.

24 Kasım günü,öğretmenler günü.
Tüm öğretmenler toplanmış,
Çiçekler alıyor,
Güller,papatyalar,menekşeler hepsi bırbirinden güzeller.

24 Kasım öğretmenler günü.
Birbirinden güzel gözler,
Benim canım tatlı dilli öğretmenim.

Sudenaz Omay

Öğretmene

Ey yüce insan mimarı...
Büyük eserlerin baş ustası
Bilginin değerini bilenlerin
Efendisi...

Bir zamanda ne demişti;
Halifelerin Hazreti Ali'si..
''Bana bir harf öğretenin,
Ben kölesi olurum''.

İşte bundan ilham alır
Bundan mutlu olurum.
Bu kutsal görevimde,
Ben kendimi bulurum.

Ne mutlu okuyana.
Ne mutlu okutana,
Ne mutlu öğrenci olana,
Ne mutlu öğretmen olana.

EBRAR ÇOBAN
AFŞİN ELBİSTAN LİNYİTLERİ İLKÖĞRETİM OKULU

EBRAR ÇOBAN