Öğretmenim Şiiri

Öğretmenim Şiiri | Rabia BOZKURT

Öğretmenim

Hani küçüktüm, masumdum bir zamanlar
Sormuştun, ne olacaksın büyüdüğünde diye
"Şair" deyivermiştim, çıkmıştı ağzımdan bir kez
İşte seni anlatıyorum satırlarımda, hala o günkü saflığımla

Yazmayı bilmiyorken harf oldun hece oldun, gösterdin bana,
Bazen oldun baba,bazen de sabır abidesi bir ana.
Seninle öğrendim,dersi ve hayatı kana kana,
Çocukların gibi davrandın ,şefkatle yaklaştın bana.

Zordu hayat; karanlıklar, kötülükler vardı hep
Toz pembe masallar gibi değildi siluet
Gözlerimdeki ışıktan ilham alıp
Yılmadın, öğrettin; yürekten bizi severek.

Hazan mevsimidir Kasım, senin mevsimin
Hiçbir zaman bıkmadı ki o ateşli yüreğin
Nasıl fer verirse bahar soğuk şubat karına
Öyle güneşim oldun, donmuş kış ayazıma.

Sihirli bir el gibisin, karanlık dünyama dokunan
Kara tahtada hatırlarım bakışlarını, yalvaran
Her bir harfi öğretmek için günlerce, haftalarca
Dil dökersin sabırla, o kutsal sıfatınla...

Öğretmen kandır, candır , ab-ı hayattır,
Sonsuza kadar okunacak bir destandır,
Şu fanilik içinde savrulmaktır, var olmaktır,
Ve solmaktır bir gül misali, sonra yok olmaktır,
Ama asla unutulmamaktır, şu gök kubbede hoş bir seda bırakmaktır.

Rabia BOZKURT

Öğretmenim Şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Öğretmenin Düşü

Mavi bir ışık yandı gözlerimde
Gökyüzü öyle yakın
Çocuklar doğacak çocuklarım
Ve öyle yağmur ki toprak koklarsın
Ellerim bütün hayvanlar âlemi
Hangi ağacı çalsam açıyor
Uzaylar uslu
Yönlerim yörük

Mavi kalemle yordum bu düşü
Su resimleriyle öğrencilerin
Göğerttik bozkırın sarı defterini
Şu yoncalar yurttaşlık bilgisi
Geçen gün okudum söğütlerin tarihini
Bir çiğdem var onlar kadar yiğit
Şu bey şu eşek şu yaban şu işçi arı
Biz beş sınıfta kaldırdık bütün sınıfları

Korkuluklar ektiği kargaları biçsin
Sevginin de kendi planları var
Beş yılları yıldızları dokuz ayları
İlerde yarım kalmış bir okulun duvarı
Duvarcı diyor varım diyorum ben de
Gitsin bütün okumuş filler gülistana
Ben Türküm bu bozkırda çalışmaya geldim.

Can YÜCEL

Can YÜCEL

Sevgili Öğretmenim

Sevgili öğretmenim
Sen okuttun bizi
Seni çok severiz
Canım öğretmenim

Seni kalbimizle severiz
Hep saygı duyarız
Hep seni överiz
Canım öğretmenim

Sen bizi okuttun
Sen bizi sevdin
Biz seni çok sevdik
Canım öğretmenim

CANSU KILAVUZOĞLU ŞAİR NEDİM İLKÖĞRETİM OKULU 3 D

Türk Öğretmenine

Bazen ölüler yurdu korur,bazı da sağlar;
Göz nuru karışmazsa şahadet kanı ağlar,

Yoksulluğun ufkunda erirken bile mağrur,
Sensin o hazin nûr,O derin Nûr,O büyük nûr,

Hoşnutsun ,eğilmiş okuyorsun ,yazıyorsun;
Ey terli alın,ey Güneşin öptüğü insan.

Şöhret aramaz,şân aramaz,nâm aramazsın;
Cemiyetin omzunda da yokmuş kadar azsın;

İlmin sesi haykırmaz:İlim şarlatan olmaz.
Sessiz de seven yoksa vatanlar vatan olmaz.

Sen yurdunu,haykırmayarak gizli seversin,
Kalmışsa eğer,ömrümü Tanrı'm sana versin

Mithat CEMAL KUNTAY

Mithat CEMAL KUNTAY

Canım Öğretmenim

Sensin bizi okutan
Sensin okumayı öğreten
Sen olmasan naparız
Sensiz yapamayız CANIM ÖĞRETMENİM


Seni çok seviyoruz
Teşekkür ediyoruz
Bize okuma yazma öğrettiğin için
Sensiz yapamayız CANIM ÖĞRETMENİM

MAHMUT EREN HARMANCI