Fatma sima Arkadaşlar bu şiiri ben yazdım ama adımı yazmayı unutmuşum kusura bakmayın. 2015-11-24
Günlerden Öğretmen Şiiri | Fatma Sima KUVAN
Günlerden Öğretmen
Seni tanıdığım ilk günkü korku yok gözlerimde,
Korkularımın silgisi sensin.
Elimi ilk tuttuğun zamanki kadar
Soğuk değil ki ellerim.
Ateşten kalemi ellerime tutturan sensin.
Hani,ismimi bile söyleyemezken dilim,
Ona şarkılar söyleten notalar sensin.
Dünyayı evimden ibaret sanardım ben,
Yıldızlarda dans etmeyi hayal ettiren sensin.
Elimden tutan olmadan,yanına gelemiyorken,
Şimdi yolumu bulurken pusulam sensin.
Rüyalarımın kahramanıydı Aydedem,
Avuçlarıma indirebilen güç sensin.
Boş bir defterle başlamıştı bu serüven,
Mısra mısra,kıta kıta şiirlerle dolduran sensin.
Sen kürsüde bilgilerle devleşen,
Saçımı okşadığın anda küçücük yüreğime yerleşebilen.
Sevebilen,öğretebilen.
Bugün 24 Kasım,
Günlerden sensin.
Günlerden Öğretmen şiiri 24 Kasım şiirleri Öğretmenler günü şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi
Günlerden Öğretmen Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Günlerden Öğretmen Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 7 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 7 yorum yazılmış.
Benzer 24 Kasım Öğretmenler Günü Şiirleri
Ben Öğretmenim
Ben öğretmenim,
Sevdalısı bu yurdun.
Dolaşırım sınırlarında yurdumun
En yüksek burçlarına çıkar,
Bayrak olurum.
Ben öğretmenim,
Bir rüzgâr olur eserim,
Erzurum yaylasından.
Bütün yaylalarımda dolaşırım.
Özgürlük olurum.
Ben öğretmenim,
Yalnızlık türküleri söylerim, mezralarda...
Kemeraltı çarşısındaki insan seline karışır,
Karışır yüreğim...
Umut olurum.
Ben öğretmenim,
Göçmen kuşlar gibi dolaşırım yurdumda,
Geceyle biter yolculuğum.
Aydınlık olur her yan.
Işık olurum.
Ben öğretmenim,
Baharların sevdalısı...
Çocuklarımın gözlerinden akıp içeri,
Can veririm.
Hayat olurum.
Ben öğretmenim,
Gökyüzü hepimiz için mavi...
Bulut olur dolaşırım göklerde.
Sonra indiğim yerde,
Rahmet olurum.
Nevzat Öztürk
Nevzat Öztürk
Canım Öğretmenim
Sensin bize öğreten,
Okumayı, yazmayı.
Her zamanı gelince,
Kutlarız 24 Kasım'ı
Canım öğretmenim benim,
Geldi 24 Kasım.
Hediyeyi alalım,
Kutlayalım bu günü.
Senanur Polat
Öğretmenim
Mavi önlüğüm ve küçük çantamla
okulun ilk günü koşmuştum sana.
Dilim tutulmuştu o heyecanla
Göz kırpmış adın ne demiştim sana
ben Aleyna Mine Dursun Mehmet
düşmüştüm bahçede dizim kanamış
gözlerim yaş dolmuş canım çok yanmış
tüm sevgini vermiş merhemim olmuş
Ağlama yüreğim demiştim sana
ben Ali Sinan Fatma Nursel Gülbin
ben seninle öğretmenim barışı sevdim
Sendin yol gösteren sendin ışığın
sendin annem babam can arkadaşım
Dünyayı dolaşsam bulunmaz eşin
Sen oldunhem dost hem kardeş bana
Mehmet Çelik
Mehmet Çelik
Piştim Öğretmenim!...
Sarp dağları yel misali
Aştım aştım öğretmenim!...
Gözden akan, sel misali
Yaştım yaştım öğretmenim!...
Bilgi denizine daldım
Ummandan bir damla aldım
Senden koptum, yaya kaldım
Şaştım şaştım öğretmenim!...
Sulamadığında soldum
Tohum idim, fidan oldum
Senin varlığınla doldum
Boştum boştum öğretmenim!...
Sürdün beni toprak gibi
Sana aktım ırmak gibi
Gittiğinde yaprak gibi
Düştüm düştüm öğretmenim!...
Batıl her ne varsa attın
Güneş gibi aydınlattın
Bize nice değer kattın
Boştum boştum öğretmenim!..
İrfan ateşini yaktın
Başa bilgi tacı taktın
Çağlayan misali aktın
Coştum coştum öğretmenim
Sana selam durmak için
Gül tenini sarmak için
Bilgilere varmak için
Koştum koştum öğretmenim!...
Sen gelince şafak söktü
Gidişin boynumu büktü
Dağlar üzerime çöktü
Hoştum hoştum öğretmenim!...
Pek kırılgan, sanki camdım
Öğrenmeden ne çok hamdım
Bilgi ocağında yandım
Piştim piştim öğretmenim!...
M. Nihat Malkoç
M.Nihat MALKOÇ