Anne Şiiri

Anne Şiiri | Hatice Tural

Anne

Bir gülüşüne değer verirsin
Ne kadar güzel bakarsın anne
Çocuğun hasta olduğu zaman
Bir gül gibi solarsın anne

Ne kadar hata yapsa evladın
Herşeyi hoş görürsün anne
Onun mutluluğu tek muradın
Her zaman onu korursun anne

Verseler dünyayı değişemezsin
Bir gün bile onu unutamazsın
Tehlikede olduğunu hissettiğin an
Düşünmez canını verirsin anne

Çekersin çileyi hissettirmezsin
Dinlemez sözünü hiç kırılmazsın
Durmadan çalışır hiç yorulmazsın
Cennete sen layıksın anne

Kainatın en büyük vefası sensin
Gönüller güneşi sultanı sensin
Diliyorum kimse sensiz kalmasın
Dört mevsim baharı yaşa sen anne

Vefat edenlerin ruhu şaad olsun
Her gününüz güzel mutlu olsun
Allah ayırmasın evlatlarınızdan
Anneler gününüz kutlu olsun

Hatice Tural

Anne şiiri anneler günü şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Anne

BAZEN BANA KIZARSIN,
BENDE SANA DARILIRIM.
SEN BANA KIZINCA,
İÇİN PARÇALANIR ANNE.

HEP BANA DERSİN;
OKU,BÜYÜK İNSAN OL.
BEN DE SANA SÖZ VERİP,
OKULDA BAŞARILI OLURUM ANNE.

BEN SENİ SEVİYORUM,
SENDE BENİ SEVİYORSUN.
KALBİMDE HEP,
SENİN İSMİN YAZAR ANNE.

BAZEN BANA KIZARSIN,
BENDE SANA DARILIRIM.
SEN BANA KIZINCA,
İÇİN PARÇALANIR ANNE.

(BİLGE ÇIBUK)

BİLGE ÇIBUK

Annem

Fedakar sevgili gül yüzlü annem
Beni en çok seven sensin bir tanem

Doğurdun büyüttün rahat görmedin
Hep sevdin korudun durmak bilmedin

Elimi bırakma hep yanımda ol
Beni mutlu gör sen de mutlu ol

Ödenmez hakkın yılda bir günde
Varlığın cennet adın kalbimde

Mihrican Yılmaz

Melek Annem

BENİM BİR MELEĞİM VAR,
ONUNLA SIRLARIMI PAYLAŞIRIM.
O DA BENİ SEVER,
BENİM İÇİN HER GÜÇLÜĞÜ YENER!

BENİM BİR MELEĞİM VAR,
SEVGİ DOLU BİR MELEK.
BENİ HİÇ KİMSE AYIRAMAZ ONDAN,
ONU HİÇ KİMSE ÇOK SEVEMEZ BENDEN!

BENİM BİR MELEĞİM VAR,
AMA POZİTİFLİKTE ÜSTÜNE YOK.
KİMSE GEÇEMEZ BENİM MELEĞİMİ,
FAKAT MELEĞİM HERKESİ GEÇER!

SEVGİ DOLU OLAN,
POZİTİF OLAN,
PEKİ KİMDİR BU MELEK?
BENİM CANIM ANNEMDİR BU MELEK!

Zeynep ÇEVİK

Anneme

Gökyüzü, denizin derin mavisi
Senin gözlerinden almıştı rengini
Üzüldüğün zaman bulutlanırdı gözlerin
Damla damla oyulurdu acıyı hapseden
Zerdali çekirdeği yüreğin
Ah güzel anam
Bilsen seni seni ne çok özledi kara kızım diye çağırdığın
Ben bir yaş daha büyürken o gece
Renkli maytaplar patlatırken insanlar
Kahkaları çınlatırken dünyayı
Gecenin kadehine düştü acılar
Elveda dedin usulca
Biliyorum hiç terketmedin beni
Her gece samanyolundan süzülüp koynuma giren
En parlak Çoban yıldızım
Şafak vakti güneş ellerinle
Bana sarılan
Umudun aşısını kapıma bırakan
Yenmeye başladığında yaşam
Kulağıma kalk kara kızım diye fısıldayan
Derin mavi gözlerinin içine hapis olurum
Nar taneleri kadar bol sevgin
Kalbimin duvarlarında çarpıyor hala
Hala senin duru yüzünün aynası yansır yoluma
Bilsen seni ne çok özledim
Her kuşun kanat çırpışında
Senden ucu yanık mektuplar getirir
Özleme dair
Okurum her satırını yüzlerce kez
Sıcak ekmek kokusu elinde
Teni
Nergiz kokulum,koklarım
Doyamam
Sararım ruhuma
Toprak kadar sessiz dudaklarına
Bir yağmur damlası düştüğünde
Kısır ,
Tohumları bile yeşerirdi baharın
Sen çiçekler açardın yaz ve kış
Benim dünyam sen kokardı...

Nurten Ataoğlu