Furkan Harika 2017-10-02
Çocukluğum Şiiri | Cahit Sıtkı TARANCI
Çocukluğum
Affan Dede'ye para saydım
sattı bana çocukluğumu
artık ne adım var ne yaşım
bilmiyorum kim olduğumu
hiçbir şey sorulmasın benden
haberim yok olan bitenden
bu bahar havası bu bahçe
havuzda su şırılşırıldır
uçurtmam bulutlardan yüce
zıpzıplarım pırıl pırıldır
ne güzel dönüyor çemberim
hiç bitmese horoz şekerim
Cahit Sıtkı TARANCI
çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri
Çocukluğum Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Çocukluğum Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 2 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 2 yorum yazılmış.
Benzer Çocuk - Çocukluk Konulu Şiirler
Çoçuk Olmak Varmış
Şimdi çocuk olmak varmış
Parklarda koşup oynamak
Şimdi çocuk olmak varmış
Gülüp etrafa neşe saçmak
Şimdi çocuk olmak varmış
Hayatı dolu dolu yaşamak
Şimdi çocuk olmak varmış
Deli deli koşup oynamak
Ve şimdi çocuk olmak varmış
Hiç mutlu olmadığın kadar mutlu olmak
Ve şimdi asıl şimdi çocuk olmak varmış
Hayata inat sevgiyle bakmak...
Esra Türk
Esra Türk
Dünya Çocuk Hakları Günü 2
Her kasımın yirmisi çocuk hakları günü,
Oynasak da gülsek de kutlarız biz bu günü…
Kimi erkek kimi kız çocuklar can ve kandır,
Ruhlarımız kalp taşır okuma hakkım vardır…
Yarının mirasıyız hatırla bu günümü,
Engelleme hakkımı alma özgürlüğümü…
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Çocuk Kuş
Bir kuştu,
Allı allı bir kuş.
Her tüyüne bir çiçek bağladılar
Uçmadı o.
Bir kuştu,
Mavili mavili bir kuş.
Her tüyüne bir boncuk bağladılar
Uçmadı o.
Bir kuştu,
Yeşilli yeşilli bir kuş.
Her tüyüne bir çocuk kordelası bağladılar
Uçtu o.
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
Okuldaki Çocuk
Gelirdi okula, sakin ve sessiz,
Ayaza vurmuş sanki, gonca gül gibi,
Kızarmış gözleri, dizler takatsiz,
Yok mudur diyecek bir sözün çocuk.
Oyunlar oynamaz, köşede bekler,
Dersleri dinlerken, hep dalıp gider,
Kurumuş simitle, akşamı eder,
Nedir içindeki, sızın ey çocuk.
Yürek yakıyordu, yaralı bakış,
Kanadı kırılmış, zavallı bir kuş,
Nedir sendeki bu, bilinmez çöküş,
Hüzün yansıtıyor, yüzün ey çocuk.
Öğrendik ki sonra, yokmuş anası,
Başını okşamaz, olmuş babası,
Omzuna yüklenmiş, hayat çabası,
Meğer kan ağlarmış, özün ey çocuk.
Bizler bir kardeşiz, tut elimizden,
Sana zarar gelmez, hiç birimizden,
Benimde yüreğim, farksız bir közden,
Karamı yazılmış, yazın ey çocuk.
Zümra ÇOBAN
ANKARA
Zümra ÇOBAN