Allah Kerim
ALLAH KERİM
Çekik gözü düzeldi
Buruna Allah kerim
Ya olmayan saçının
Yerine Allah kerim
Sevinçlerde coşarlar
Acılarda pişerler
Gün bulup gün yaşarlar
Yarına Allah kerim
Dosttuk dosta nefestik
Gün geldi dosta küstük
Birinden umut kestik
Birine Allah kerim
Hak yiyenler ürüyor
Hakkı yenen soruyor
Hadi onlar görüyor
Körüne Allah kerim
Kötüye gider durum
Çok şey var Rabbe sorum
Senin içinde derim
Yerine Allah kerim
Canbaba naçar kaldık
‘HAYIRDA’ karar kıldık
Çok şükür kolay bildik
Zoruna Allah kerim.
AHMET CANBABA
Ahmet CANBABA Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Öğüt
ÖĞÜT
Sen uslu çocuksun küfür
Etme dedi biri bana
Olur olmaz kimselerle
Yatma dedi biri bana
Her şeyi bilmesem hani
Çocuk görüyorlar beni
Bıyığım terlemiş, yeni
Yetme dedi biri bana
Bir kemik kalmış bir deri
Bilinmez kaldığı yeri
Bulunduğun yerden geri
Gitme dedi biri bana
Bulaşma zorba sapığa
Uğrama yumruk, tepiğe
Sakın ha ite, kopuğa
Çatma dedi biri bana
El almadık henüz pirden
Panikleyip kaçtık şerden
Boyumu görüp te yerden
Bitme dedi biri bana
Aklı başındaymışım cin
Ne kork nede halkından sin
İyi olmaz kimseye kin
Gütme dedi biri bana
Ne pulum var nede param
Dürüstlüğe hayal kuram
Helal kazancına haram
Katma dedi biri bana
Canbaba der nasıl bu hal
Ticarette dürüstçe kal
Hiç kimseye kusurlu mal
Satma dedi biri bana
AHMET CANBABA
Ahmet CANBABA
Tutsak Ettik Kendimizi
Bir sis,
Bir duman.
Güneş başını çıkarıyor dağlardan.
Işığa pusu kurmuş beyinler.
Maviler bulanık,
Maviler dertli.
Okyanusları bir çekebilsem diyorum kıyıya.
Yıkasam diyorum kirlenmişliğini karaların,
Ama olmuyor‘ki..
Durgun maviliklerde beyaza dönmüş ölüm.
Martılar sörf yapmıyor rüzgarların kanatlarında
Denizin yükselmiş ateşi
Deniz hasta.
Yok ‘ki yüreğinde bir çiğ tanesi serinliği.
Açıklarda bir gemi sintinesini boşaltmış
Dikmiş gözlerini mat ve kirli
Bir yağ tabakasının üstündeki
Karpuz kabuklarına, teneke kutulara.
Bir adam bakmakta denize
Dalgın ve düşünceli.
Allah kahretsin der gibi iki eli.
Konuşuyor kendi kendine sallayıp başını.
Adam hasta,
Yok aşklarına filiz veren sürgünler.
Rüzgarlar pişman dağ başlarından geldiğine
Şimdi şehir kirliliğinde solukları
Bir başka kokar.
Rüzgarlar hasta,
Bitmiş tükenmiş kıyılarda.
Dalgakıranların başına konmuş martılar
Can çekişmekte çoğu.
Kıvrılıyor bedenlerine düşmüş
İncecik boyunları.
Kuşlar hasta
Sanki ölüm uykularında.
Bir ressamın fırçasından çıkmış yorgun
İşlenmemiş sevaplara kurban doğa.
Şimdi her şey kendine sığıntı,
Şimdi her şey kendi kapanında tutsak.
Ve biz bunu ‘da başardık diyorum,
Boğduk denizi kendi sularında.
Ahmet Canbaba
Ahmet CANBABA
Öğretmenim
Kişilik kazandırır bize gelecek verir
Kimi gün ikaz eder doğru yolu gösterir
Bilginin potasından sözler dökülür erir,
Yanıtlar içtenlikle sorumu öğretmenim.
Yanlış inanışlarla insan doğrudan sapar
Gerçek öğretilmezse ateşe puta tapar
Özveriyle çalışıp, nasıl bizlere yapar
En güzel anlatımla yorumu , öğretmenim.
Mutlu gelecek için ne varsa sorulacak
Nesiller yetiştirir rekorlar kırılacak
Çağdaş bilim yolunda hedefe varılacak
Başlıbaşına bilgi kurumu öğretmenim.
Her adımda rastlarız Atatürkten izlere
Onun düşüncesinde yeşeren filizlere,
Bir bak..Neler oluyor açıklıyor bizlere
En basit misallerle durumu öğretmenim
Ahmet CANBABA
