Anlamıyorum
İnsanlar insanlar çeşitli gözler
Buruşuk maskeli,sahtekar yüzler
Senli,benli,sizli,bizsiz sözcükler
Yalnızlık nedir anlamıyorum
Mal nedir mülk nedir saltanat nedir
Sahibim diyenin sahibi kimdir?
Nefsimin kalbimden çaldığı şehir
Hırsızlık nedir anlamıyorum
Ameli unuttuk yüklendik lafa
Beterini yaptık sövdük etrafa
Münafık bedene Müslüman kafa
Arsızlık nedir anlamıyorum
Uyuyan buluttan boşalan seller
Sararan yaprağı savuran yeller
Sürünen bebekler bükülen beller
Halsizlik nedir anlamıyorum
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
(Öğretmen Şiiri) Ver
Ben tertemiz bir tahtayım ilim ahlak iman yaz
Ben yoğrulmuş hamurum benden güzel şekil yap
Ben körpecik fidanım naziğim kırılırım
Yağmur ol yağ üstüme ilacım ver gübrem ver
Kurumazda büyürsem bağ senin bahçe senin
Benim dün ki kölemin bugün kölesi etme
Öz yurdunda gariban hasret delisi etme
Şerefsizi dinsizi başımıza bey etme
Bir taraftan siyaset bir taraftan ahlak ver
Başımız dik olunca şan senin bayrak senin
Aristo yu verirken Harezmi yi de öğret
Roma yı anlatırken Ötüken i de anlat
Mekke yi Medine yi Buhara yı da anlat
îster yalnız Atina ilya odesa yi ver
Eğer bir gün sızlarsa can senin vicdan senin
Sen bize yolu göster koşanlar biz olalım
Sen bize dağı göster aşanlar biz olalım
Dünya ya sığmayalım evreni dolaşalım
îster hala yatalım yorgan döşek yastık ver
Vatanı vatansıza satarsak günah senin
Biliyoruz elbette sıkıntıda derttesin
Derdin dünyalar olsa yenecek kuvvettesin
En mübarek dinde ve en aziz millettesin
ister yürü üstüne istersen de kaçıver
Kafadaki fikir ve döşteki yürek senin
Fatih Fatih olmazdı hocası olmasaydı
Yunusun derdi buğday Taptuk u bulmasaydı
Gazali yükselmezdi Bağdat a gelmeseydi
Ey Allah'ım bizleri biz yapacak hoca ver
Biz rahmete muhtacız rahmet kapısı senin.
Adem GÜLEÇ
Sokak Çocukları
Anası yok baba sarhoş
Arada kaldı beş kardeş
Umudu yok yüreği boş
İlim irfan doldursana
Ora gider bura gider
Şaşırır yolu kaybeder
Kapkaranlık nasıl eder
Yollarını buldursana
Kim ister öyle olmayı
Sokakta parkta kalmayı
Düşmüş ağlayı ağlayı
Tut elinden kaldırsana
Bırakırsan hırsız olur
Satarlar kötü kız olur
Sonrada akılsız olur
Sen aklını kullansana
Koruyup kolla kurtlardan
Eğitip okut yurtlardan
Bizi envai dertlerden
Çare bulup kurtarsana
Devlet isen devletlik yap
Seni yenecek mi bir hap
Sökülürse bir kez çorap
Nolur atana sorsana
Adem GÜLEÇ
Münafık
Müslümanım türküm derim
Yetimin hakkını yerim
Şeytanla halay çekerim
Lakin münafık değilim
İman ı kamil imanım
Kabe gibi müslümanım
Müslümana tercümanım
Şeytandan daha şeririm
Deli divane gönlüm var
Kendini Süleyman sanar
Ovalar geçilmiyor dar
Sırat üstünde yürürüm
Sürüyemem sürüyemem
Adım atıp yürüyemem
Gündüz güneşi göremem
Gecede fecri görürüm
Yamalı bir gömleğim var
Yusufun gömleği kadar
Acımdan nefesim kokar
Karuna zekat veririm
Vazu nasihat istemez
Söylenir sözü dinlemez
Güneş vurur eritemez
Fırtına olur eririm
Adem GÜLEÇ
