Genelde durmuyorlar çünkü şahsım sevilmez,
Hiç almasalar dahi şahsım buna üzülmez.
Özel işaret yaparlar almayacağız, derler,
Hoşlanmadıklarını açık açık söylerler.
Alışkanlıktan olsa şahsım hiç alınmıyor?
On yıldır bineriz bu da tam biliniyor.
Durağa gelmemişken dolmuş duruvermişti,
Üstelik ters vaziyette bizi alıvermişti.
Arada engel vardı el kaldıramamıştık,
Duramayacağına da hazırlanmıştık.
Bu sefer de şaşırdık dolmuşun durduğuna,
Geri geri dönüp de bizleri aldığına.
Dedi, hocam acıdım durakta üşümene,
Yüreğim elvermedi izin verdim binmene.
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bencilliklerimiz Dünya'yı, Doğayı Ve Çevremizi Mahvetti
Ne insan ne insanlık umurunda olmadı,
Nefis, haddini aştı Rabbi umursamadı.
Rab, israf yapma, demiş israf ki yükseklerde,
Silahlanma bir yandan isyan var nefislerde.
Çözüm, dersen sunulmaz ya da değer verilmez,
Hakk'ı düşünen de yok ki vicdan düşünülmez?
Oysa Hak bilinmekte uygulamak da mümkün,
Gözetenler yok değil katledilirler tüm gün.
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Yürüyen Merdivenlerimizce Yutuluyoruz
Masumane basarsın marketin girişinde,
Ya da bir alt geçitte eve girercesine…
Yürüyen merdivenler sanki dehşet saçıyor,
Üstüne binenleri acımadan harcıyor…
Yoksa onlar tuzak mı bizler için konulmuş?
Yok, edilmemizde kural oluşturulmuş…
Adım atan yutulur diğer taraftan yere,
Derin girdap içine hiç bilinmezliklere…
Belki de geçiş yeri mekân boşluklarına,
Ana gemi içinde zamansız alanlara…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mal ve mülkle övünür, fakirliği sevmezmiş,
Fakirlikten çok bıkmış, üstelik kin dilermiş...
Halkın içine gir bak, tanımadan bilinmez,
Bir nefsin kararıyla, dolduruşa gelinmez...
Hayrın kimden geldiği, maddiyatla bilinmez,
Bir bozuk ön yargınla, bu fikir sürdürülmez...
Hakk'a gel Müslüman ol, benliğinle özdeşleş,
Yalnızca maneviyat, ahirette sana bir eş...
Maddiyat geçmez değil, adalette geçerli,
Maddiyat, maneviyat birbirine yeterli...
Müslüman âdildir, adalet fikirden değil,
Adalet tarafsızlıktır, ideolojiden hiç değil...
Hayır, olsun şer olsun, mal, mülk Rab'den nimettir,
Nimetlerin zekâtını ver, şükürler ile biriktir...
Gâfil boşluğa düşse, kendini şerde bulur,
Birçok zengin vardır, hayırlarda yorulur...
İbadetimiz için, mal bazen kurtarıcı,
Hacca gitmek isteyen, malı ile varıcı...
Parası yok gidemez, üzüldükçe de üzülür,
Komşusuna acır, zekâttan da düşmüştür...
Çalışmış kazanmıştır, çocukları okuyor,
Yer, içer ve giyinir, yetimleri doyuruyor...
Sadakası ve zekâtı namusu, ırzı ve dini,
Parasıyla, puluyla, emin bulur kendini...
Helâlden kazanırsın, inancın sağlamlaşır,
Doğru yolda çalışır, imanlar kazandırır...
Milletin destek görür, emek esirgemezsin,
İstihdamı sağlarsın, kötülük engellersin...
Hem müminsin bir yetkin olur, fakiri gözetirsin,
Yere düşen olmazsın, yerden kuvvet verirsin...
Ülkeleri bir düşün, kuvvetlilerden biri,
Âdil bir devlet olsa, ezer mi fakirleri?
Sömürgesini kurup, yer mi kul haklarını?
Mümin gibi davranıp, yapsın hayırlarını...
Osmanlı yapmadı mı, camiler ve çeşmeler,
Han, hamam ve saraylar ve imarethaneler...
Osmanlı Müslüman'dı, adaletsiz değildi,
Ne batı ülkeleri, ne de diğerlerindendi...
Bir de bak komşulara, hâlâ yardıma muhtaç,
Açlık, kıtlık ve sefillik, kaç kaçabilirsen kaç...
Sefillik hoş değilmiş, mümin de lükse hasret,
Diz üstü bilgisayar, ya da kendine zulüm et...
Paran varsa yazdırır, ya da kendin yazarsın,
Lüks deyince gelmesin, israf anlaşılmasın...
Mümin Hak'tan yanadır, çünkü mümin âdildir,
Merhametli ve eşit davranır, fakiri de gözetir...
Ve değer vermemeli, maneviyat demeli,
Emanet tanımalı, Rab'bini dinlemeli...
Rab'binin verdiğinden, cimrilik etmemeli,
Rab'binden gelenleri, dağıtmak istemeli...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK