Eğitim Sitesi

Hazan Mevsimi Şiiri

Hazan Mevsimi

Teli kırık, mızrap vurmaz sazıma.

Hava bulut, güneş doğmaz yazıma.

Mevsim hazan, derman inmez dizime.

Gönül yaşım, yirmi birde takılmış.



Giden ömür, artık geri gelmiyor.

Rengi solmuş hatıralar, kalmıyor.

Ne kadar söylesem, ibret almıyor,

Gönül yaşım, yirmi birde takılmış.



Düşen tohum, ağaç oldu nerdeyse,

Gören gözün mahareti, fer deyse,

Bir asır da olsa ömür, her neyse,

Gönül yaşım, yirmi birde takılmış.



Gençlik, uzak pencereden bakıyor,

Zaman hızlı, el sallayıp akıyor,

Geçen yıllar, derin iz bırakıyor.

Gönül yaşım, yirmi birde takılmış.



Hangi yana baksam, anılarım var.

Mutlu veya üzgün, yaşandı yıllar.

Şaka değil, kısacık ömür kadar.

Gönül yaşım, yirmi birde takılmış.



Saygılarımla



Mayıs_2009

Abdulkadir Nur GÖRDÜK Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Abdulkadir Nur GÖRDÜK Şiirleri:

Gönül Sarayı

Bir kötü söz incitti gönlümün sarayını,

Yarama kar eylemez, tabiplerin merhemi.

Sanki sele kapılmış bir kuru dal parçası,

Sürüklenir sonsuza, keyfte yaşar matemi.



Şubat - 2009

Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK


Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Oğul

Sana kurşun sıkanlara bu sözüm,

Kırılsın,kopası elleri oğul.

Canın feda ettin,istikbal için,

Konuşmasın,tutulası dilleri oğul.



Genç yaşında,göz yummadın zulüme,

Nara attın,meydan saldın ölüme.

Allah derken,boğazında düğümlendi kelime,

Fırtınaya dönsün ,yelleri oğul.



Çürüsün içleri,hem dışları da,

Kavrulsun yazları,hem kışları da,

Yar olsun düzleri,yokuşları da,

Vahalardan arınsın,çölleri oğul.



Sarıp,sarmaladım çocukken seni,

Yüreğim dayanmıyor,acın hep yeni.

Bu gözyaşı,bu hasret bitirdi beni,

Saksılarda kurusun gülleri oğul.



Her öğünde süslüyordun soframı,

Şimdi deşip,sağlıyorsun yaramı,

Kader elbet,bekliyorum sıramı,

Olmasın ,yeryüzünde külleri oğul.


Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Çıkmaz Sokak

Vura, vura, bin tür hal etsen beni.

Ötüşen bülbülken, lal etsen beni.

Ağulu, peteksiz bal etsen beni.

Utanır, bakamam senin yüzüne.



Meyvesiz ağaca, dal etsen beni.

Sofranın yanına, cal etsen beni.

Herkesin içinde, kal etsen beni.

İnan karşı koymam, senin sözüne.



Okyanusta, çürük sal etsen beni.

Züğürt tüccarlara, mal etsen beni.

Çirkinin omzuna, şal etsen beni.

Bil ki katlanırım, senin nazına.



Genç yaşta, sahipsiz dul etsen beni.

Yoksulun evine, çul etsen beni.

Devranın kuluna, kul etsen beni.

Yaslanırım yine, senin dizine.



Çıkmaz sokaklara, yol etsen beni.

Yırtılmış mintana, kol etsen beni.

Alemin sağına, sol etsen beni.

Çoğu tercih etmem, senin azına.



Kavrulan toprağa, bel etsen beni.

Issız vadilerde, sel etsen beni.

Zemheride esen, yel etsen beni.

Bükerim boynumu, senin özüne.



Kokusuz, yapraksız gül etsen beni.

Akşam güneşine, tül etsen beni.

Ateşte bırakıp, kül etsen beni.

Yakarken, üflemem senin közüne.



Vahası kurumuş, çöl etsen beni.

Bulanık, balıksız göl etsen beni.

Esir pazarında, köletsen beni.

Üzülme, görünmem senin gözüne.



Yetmez mi, bu kadar yalvarışa naz,

Geçen ömrün, geri dönüşü olmaz.

Son nefese kadar, rabbime niyaz,

Mahşerde rastlarım, belki izine.



Saygılarımla.



Ağustos_2009

Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Hazan Mevsimi Şiiri