Pınar
Aman pınar ne olur acı acı akmasan
Zehir olup başları bağırları yakmasan
Eller ne derse desin el sözüne bakmasan
Ne sen memnun ne de o eller menun kenarda
Çalılar arasında güller açmış pınarda
Han garip hancı garip yolcuların suçu ne
Yolumuza giderken düştük derdin içine
İşlerimiz karıştı döndü arap saçına
Ne saç memnun ne arap berber memnun kenarda
Tutam yıkayam dedim su akmıyor pınarda
Bu pınara ağalar paşalar gelme dimi
Gelinlere kızlara suyundan vermedimi
Tadını herkes bilir içipte görmedimi
Senden içenler bilir hepsi memnun kenarda
Acı diyenler desin suyu kesme pınarda
Susadık suyumuz yok pınarı kurutmayın
Gözelerde dikeni ayrığı büyütmeyin
Toprak susuz yaşamaz toprağa kin gütmeyin
Başaklar susuz kalmış boynu bükük kenarda
Bir gözleri kapanmış bir gözleri pınarda
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Birgün
Dökülür bir gün dişlerin
Yalpalanır gidişlerin
Bir zaman bütün işlerin
Yaş düşer yavaş yavaş
Öfken kinin garezlerin
İçinde kalır sözlerin
Sürmeli badem gözlerin
şaş düşer yavaş yavaş
Seda vermezler çağrına
Gülerler gider ağrına
Yaralı yanık bağrına
Baş düşer yavaş yavaş
Dalga geçip horlarlarda
Kefen biçip bağlarlarda
Güvendiğin dağlardan da
Taş düşer yavaş yavaş
Alışırsın bunaklara
Ayrı konan çanaklara
Yağmur gibi yanaklara
Yaş düşer yavaş yavaş
Adem GÜLEÇ
Hatır
Bedenime hayat veren
Hemi veren hemi alan
Beni yerden yere çalan
Bir güzelin hatırı
Ne yazardım ne çizerdim
Ne de gurbette gezerdim
Dünya çarkım bozardım
Bir güzelin hatırı
Ağladım sustuklarım
Yediklerim içtiklerim
Diyar diyar gezdiklerim
Bir güzelin hatırı
Dizinin bağı çözülen
Haline bakıp üzülen
Yanaklarımdan süzülen
Bir güzelin hatırı
Güzel senin yollarında
Can vereyim kollarında
Zari oldum dallarında
Bir güzelin hatırı.
Adem GÜLEÇ
Çınar
Biz bir hâdika idik yemyeşil kiraz vardı
Kenarlarda kavaklar ortada da çınardı
Ayva narın şevkinden arşu ala oynardı
Birden bire yeşerip coşmuş gürlemiş idik
Sararan sahraları sarıp süslemiş idik
Bu çınarın dalları arşın arşın uzardı
Öyle haşmetliydiki beş metre eni vardı
Bir dalını dokuz köy pay pay edip yakardı
Bahçeye salgın girdi dallar tarumar şimdi
Bahçede ne erik ne menekşe var şimdi
Kenarda kavaklara sarmaşıklar sarıldı
Dibindeki ayrıklar sağa sola yayıldı
Gülistan harap oldu suçlu çınar sayıldı
Şimdi çınar ağacı bir başına kalmakta
Sararmış yaprakları yavaş yavaş solmakta
Ayaklar peydah oldu yürüdüler gittiler
Bir tarafta büyürken bir tarafta bittiler
Bütün nebat anlaştı çınarı terk ettiler
Koca çınar ağacı soldu bitti çürüdü
Destanlık gövdesini yılan çıyan bürüdü
Yağmur yağar sel olur yalağını yıkarmış
Kuru gibi dursada çınar kökte yaşarmış
Kesilen dal yerinde daha gürü çıkarmış
Tüm nebat yürüse de kökler yürümez imiş
Kökü derinde olan çınar çürümez imiş
Adem GÜLEÇ
