Temmuz Vurgunu
O unutulası Temmuz akşamı
Sevinçlerimiz, dönülmez yollarda kaldı.
Dudaklarımızdaki kına gecesi türkülerini
Deniz kaplumbağaları götürdü
Kafdağı’nın ötelerine saldı...
Dost yüreklerle gelmiştik size,
En içten duygularla doluyduk.
Neler vermezdik bir güler yüze?
Samimiyetinizle şoke olduk!
Güvendiğimiz denizlere kar yağdı:
Aradık ama bulamadık o eski sizi,
Nasıl yitirdiniz kimliğinizi ?
Ve o Cundalı şehrin denizi,
Dalgalar, martılar hatta Şeytan Sofrası
Vurgun yiyen dostluğa ağladı.
Oysa bilmeniz gerekirdi:
En güzel mantıların
Yüreklerdeki sevgiyle piştiğini.
Oysa görmeniz gerekirdi:
İçilmese de
En güzel çayların,
Samimi davranışlarda demlendiğini.
Güç oldu ama anladık:
Çalıp götürdüğünden insanlar
O şehrin göklerinde yıldızlar
Parlamıyor artık.
Ve o şehrin geceleri,
Sabahsızmış yazık!...
O unutulası Temmuz akşamı
Sevinçlerimiz dönülmez yollarda kaldı.
Dudaklarımızdaki kına gecesi türkülerini
Deniz kaplumbağaları götürdü
Kafdağı’nın ötelerine saldı...
Ahmet YILDIRIM Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sevmek Kaderi Öğretmenin
Türkülerimiz içli, dokunak
Türkülerimiz kıpır kıpır
Türkülerimiz oynak
Türküler severim yâr gibi.
Batının zeybeği, doğunun halayı
Görür de nasıl tutuşmaz gönül
Elazığ’da çayda çırayı...
Oyunlar severim bar gibi.
Çocuklar cıvıl cıvıl, çocuklar şen!
Çocuklarımız güler yüzlü,
Her sabah okula gelirken
Çocuklar severim bahar gibi.
Bu şarkılar, bu maniler
Acısı tatlısı bir arada
Bu şiirler, bu ezgiler
Ezgiler severim tar gibi.
Uğrunda canımı koyduğum
Bu tarih, bu bayrak, bu toprak
Türk olarak doğmuşum;
Sevmek kaderde var gibi.
Umudu milletimin benim,
Anlatılmaz değerdesin...
Öyle büyüksün ki öğretmenim
Sevgine dünyalar dar gibi!
Ahmet YILDIRIM
Sevgili Kızıma
Güldüğünde gökyüzünde yıldızım,
Üzülürsen yüreğimde sızısın...
Nice nice on yedili yaşlarda,
Sevgilerin en beyazını yaşa.
Kuşlar uçur, ama sakın unutma
Gökyüzünü kör karanlık da bassa;
Sen her zaman çok sevgili kızımsın...
Ahmet YILDIRIM
Temmuz Vurgunu
O unutulası Temmuz akşamı
Sevinçlerimiz, dönülmez yollarda kaldı.
Dudaklarımızdaki kına gecesi türkülerini
Deniz kaplumbağaları götürdü
Kafdağı’nın ötelerine saldı...
Dost yüreklerle gelmiştik size,
En içten duygularla doluyduk.
Neler vermezdik bir güler yüze?
Samimiyetinizle şoke olduk!
Güvendiğimiz denizlere kar yağdı:
Aradık ama bulamadık o eski sizi,
Nasıl yitirdiniz kimliğinizi ?
Ve o Cundalı şehrin denizi,
Dalgalar, martılar hatta Şeytan Sofrası
Vurgun yiyen dostluğa ağladı.
Oysa bilmeniz gerekirdi:
En güzel mantıların
Yüreklerdeki sevgiyle piştiğini.
Oysa görmeniz gerekirdi:
İçilmese de
En güzel çayların,
Samimi davranışlarda demlendiğini.
Güç oldu ama anladık:
Çalıp götürdüğünden insanlar
O şehrin göklerinde yıldızlar
Parlamıyor artık.
Ve o şehrin geceleri,
Sabahsızmış yazık!...
O unutulası Temmuz akşamı
Sevinçlerimiz dönülmez yollarda kaldı.
Dudaklarımızdaki kına gecesi türkülerini
Deniz kaplumbağaları götürdü
Kafdağı’nın ötelerine saldı...
Ahmet YILDIRIM
