Varlık Muamması Şiiri

Varlık Muamması

Ben hikmet şarabını yudum yudum içmişim,
Bir de sarhoş olmuşum, kendimden de geçmişim...
Aynada gördüğüm şey meğer bir hayâl imiş,
Varlık denizinde ben, muazzam bir hiçmişim.

Hepsi birer hayalmiş, gerçek sandığım işler...
Bir gölgeden ibaret, birer yalan imişler.
Onsekiz bin âlemden süzülüp de gelmişler,
Meğer kaderimi ben, irademle seçmişim.

Sade bir et değilmiş, bana verilen yürek.
Ölmeden evvel ölüp, hesabı vermem gerek.
"Elestü bi rabbiküm" hitabını bilerek
"Belî" deyip rabbime, benliğimden geçmişim.

Bir münadî melekle duyurmuş da sesini
Yüreğime üflemiş, aşk ile nefesini
Bu dünya cevherinin, bırakıp hevesini,
Okumuşum salâmı, kefenimi biçmişim.

Gel, dünya oyunundan vazgeç artık sen Turan,
Mürşidin Peygamberin, rehberindir ol Kur'an,
Kainatın sırrını oluk oluk akıtan
Hakikat çeşmesinden, ab-ı hayât içmişim.

Turan AKBULUT Şiirleri

Efkârlı Sunam

Yüreğinde dolaşan
merhamet bulutları
sular hergün yeniden
kalbindeki sevdayı
akar gelir derinden
gözlerindeki pınar
bimem efkârlı sunam
hangi sevdayı sular.

Yanaklarından düşer
En endamlı gülüşler
saçlarından dökülür
cıvıltısı baharın
yüreğindeki ateş
eritir mi buzları
bilmem efkârlı sunam
bulur musun baharı..

hüznün sonbaharında
çiçekler açıyorsun
açılmamış filizden
goncalar sürüyorsun
sende böyle görünen
bahar mıdır? yaz mıdır?
bilmem efkârlı sunam
bu sende niyâz mıdır?

hülyalı seraplarla
süslemişsin düşleri
feleğin kemendine
çalım atar gibisin
hayal aleminde yüzen gemiler
gönül sahilinde bir gün durur mu?
bilmem efkârlı sunam
bu deniz durulur mu?

Bir efsunlu rüyadır
hayat denen bu izbe
ardı sıra koşturur
hevesli aşıkları
bir sevdanın peşinde
gece gündüz koşarsın
bilmem efkârlı sunam
hangi dağdan aşarsın.

İlmek ilmek çözülür
yüreğinden hüzünler
nisan yağmurlarında
yıkarsın düşlerini
umutla yeşillenir
Kaf Dağı’nda açarsın,
bilmem efkâlı sunam
hangi ele uçarsın...
.......................

Turan AKBULUT

Sensin

Diyorsun ki :”Bunlar ne güzel sözler…”
O sözleri bana yazdıran sensin.
Her sabah bu Mecnun yolunu gözler,
Gel ki, yüreğimde fırtına dinsin.

Yanık gönlüm seni nasıl sevmesin…
Sen gönül bahçemde bir gül gibisin.
Beni sevdiğini bileyim yeter…
Varsın, hiç kimseler beni sevmesin.

Uzaktasın bana bir yıldız kadar,
Ben, senin o parıltına vurgunum.
Geceme doğ yeter - sabaha kadar-
İsterse güneş ışığını vermesin

Turan AKBULUT