atasözünün açıklaması ve anlamı:
Çıkarlarını ön planda tutan kişilerin dostlukları ve arkadaşlıkları o kişiden umdukları şeyi elde edene kadardır, işleri biter bitmez onları bir daha arayıp sormazlar. Bu durum bir Tanrı misafiri olarak bir evde yemek yiyen gezginci dervişin yoluna devam etmek istemesine benzer. O da, devamlı gezdiği için, bir uğradığı yere bir daha uğrayamaz ve görüşme orada biter.
Abdal: Gezgin, dilenci.
Sonraki Atasözü: Her akıl bir olsa; deveyi yeden, koyunu güden bulunmaz.
Önceki Atasözü: Abdalın dostluğu köyü görene kadardır.