atasözünün açıklaması ve anlamı:
Ağaç kurdu, içine yerleştiği bir ağacı veya tahtayı özünden, içten içe yiyerek çürütür ya da kurutur. Dert ve üzüntü de tıpkı ağaç kurdu gibidir. İnsanı içten içe yıpratır, perişan eder, dayanıksız kılar, yer bitirir.
Sonraki Atasözü: Karpuz kesmekle yürek soğumaz.
Önceki Atasözü: Ağaç yaşken eğilir.