atasözünün açıklaması ve anlamı:
Vakit ve fırsat varken (yazın) çalışmayan, tembel tembel oturan, keyfini düşünen kimse, fırsat kaçtıktan sonra, çalışmanın zor olduğu günlerde (kışın) geçim sıkıntısı çeker; perişan olur, aç kalıp yoksul düşer.
* zemheri: Kışın en şiddetli zamanı, kara kış.
Sonraki Atasözü: Adı çıkmış doksana, hiç inmez seksene.
Önceki Atasözü: Ağlayanın malı, gülene hayır etmez.