atasözünün açıklaması ve anlamı:
İnsan; kendi düşüncesini, davranışını, yaptığı işi, başkalarınınkinden daha üstün görür. Herhangi bir konuda farklı düşüncelerle karşılaşsa bile, yine kendi düşüncesini tercih eder. Bu gerçekte zayıflıktır; ama kendini her zaman beğenmek zorunda olan insandan, başka türlüsü de beklenemez. Hiç kimse kendi aklından şikayetçi de değildir.
Sonraki Atasözü: Herkes nasibini yer.
Önceki Atasözü: Sık gitme dostuna, kalksın ayak üstüne.