atasözünün açıklaması ve anlamı:
Her insan öncelikle kendisinin, daha sonra varsa bakmakla yükümlü olduğu kişilerin temel ihtiyaçlarını karşılamak zorundadır. Bu nedenle sahip olduğu mal ve parayı kendisi ve yükümlülüğünde olan kişiler için harcaması gerekir. Ayrıca iyilik ve yardım amacıyla bir şey verecek kişinin verilecek şeye ihtiyacı olmaması da gerekir. Kişinin kendisine gerekli olan bir şeyi kullanarak iyilik ve yardım yapması doğru ve akıllıca değildir.
Sonraki Atasözü: Allah güle güle verdirtsin, ağlaya ağlaya istetmesin.
Önceki Atasözü: Güler yüzlü sirke satıcısı, ekşi yüzlü bal satıcısından çok kazanır.