atasözünün açıklaması ve anlamı:
1. Bir iş veya görüşme zamanı yemek saatine denk gelmişse, önce yemek yenmeli sonra iş veya görüşme yapılmalıdır. Çünkü acıkan kişi huzursuz olur, sağlıklı düşünemez, dikkatli davranamaz, aklı yemekte olur.
2. Yemek yerken konuşulmamalıdır. Çünkü yemek borusuna yiyecek ve içecekler kaçabilir, konuşurken çevreye ağızdan bir şeyler saçılabilir. Yemek de gecikeceği için soğuyup tadı kaçar.
* taam : Yemek, aş.
Sonraki Atasözü: Damdaki iti avluya sıçırtma.
Önceki Atasözü: Evvela can, sonra canan.