İlmin sonu yoktur; öğrenmenin yaşı, başı yoktur.
atasözünün açıklaması ve anlamı:
İlmin sonu olmadığı gibi öğrenmenin de zamanı ve bir yaşı yoktur. “Ben yaşlandım, artık hafızam almıyor, öğrenemiyorum.“ gibi sözler doğru değildir. Yeter ki, ehline gidip ondan ilim alma ve öğrenme isteği olsun. Talep edip bir şeyler öğrenen kimselerin ufkunun genişleyeceği, öğrendiklerinden hayatının sonuna kadar yararlanacağı unutulamamalıdır.
Sonraki Atasözü: İyi kadının kocası cübbesinden belli olur.
Önceki Atasözü: İki tavşan kovalayan, hiçbirini tutamaz.