atasözünün açıklaması ve anlamı:
Eski zamanlarda imamlara her öğünde yemekler hazırlanır, ikramlar yapılırdı yani imamın evinden aş çıkmazdı. Bunun gibi bir şeyler alınması olanaksız bir yerden, bir şeyler vermesini beklemek yersizdir. Cansız bir vücuttan gözyaşı çıkmayacağı gibi, sürekli almaya alışmış kimseden de bir şey elde etmek mümkün değildir.
Sonraki Atasözü: İmam osurursa cemaat sıçar.
Önceki Atasözü: İlim, sahibine dost; mal, sahibine düşman kazandırır.