atasözünün açıklaması ve anlamı:
1. İnsan kardeşini sever, ancak kendi çocuklarını daha çok sever.
2. İnsan her kim olursa olsun bir çıkar çatışması yaşarsa, önce kendi çıkarını düşünür.
Sonraki Atasözü: Çömlek demiş dibim altın, kepçe demiş ben neredeyim? Girdim, çıktım; girdim, gördüm.
Önceki Atasözü: Doğa bekçiyle değil, sevgiyle korunur.