atasözünün açıklaması ve anlamı:
İnsan, kendinden zayıf ve muhtaç her canlıya merhamet edip acımalı, şefkat göstermelidir. Aksine merhametsizlik eden, insanlara acımayan, zulüm ve işkence eden kişiler bir gün cezalarını bulur. Gün gelir, kendinden daha kuvvetli merhametsiz biri çıkar ve kendisini cezalandırır.
Merhamet etmeyene, merhamet edilmez.(Hadis-i Şerif)
Sonraki Atasözü: Altın eşik, gümüş eşiğe muhtaç olur.
Önceki Atasözü: El ile alınmayan elli yıl durur.