atasözünün açıklaması ve anlamı:
İnsan, kendinden zayıf ve muhtaç her canlıya merhamet edip acımalı, şefkat göstermelidir. Aksine merhametsizlik eden, insanlara acımayan, zulüm ve işkence eden kişiler bir gün cezalarını bulur. Gün gelir, kendinden daha kuvvetli merhametsiz biri çıkar ve kendisini cezalandırır.
Merhamet etmeyene, merhamet olunmaz.(Hadis-i Şerif)
Sonraki Atasözü: Arslan kocayınca sıçan deliği gözetir.
Önceki Atasözü: İmanla paranın kimde olduğu belli olmaz.