atasözünün açıklaması ve anlamı:
İnsanın çocuğu kendisinin bir parçasıdır. Birçok özellikleri onuna benzer. Yalnız gönlü ve huyu benzemeyebilir. Bir kimse evladına emredip birçok şeyler yaptırabilir; ancak gönlüne söz geçiremez, seveceği, gönül vereceği kişiyi seçemez.
Sonraki Atasözü: O hacı, bu hacı, kim olacak boyacı?
Önceki Atasözü: Oğlan yetir, kız yetir; yine şeleği sen götür.