atasözünün açıklaması ve anlamı:
1. Rüşvet, yaptırılmak istenilen bir işte kolaylık sağlanması için bir kimseye mal ve para olarak sağlanan çıkardır. Dinimiz olan İslâm rüşvet alıp vermeyi haram kılmış, haksız bir kazanç olarak görmüştür. Eğer inananlardan biri, Yüce Allah'ın buyruğuna uymayıp bu yasağı çiğnerse, büyük haksızlık etmiş olur; dolayısıyla imanını da kaybeder.
2. Rüşvet alan kamu görevlisi, adalet duygusundan yoksundur. Bu davranışıyla doğru yoldan sapar. Yetkisini rüşvet verenden yana kullanır.
Sonraki Atasözü: Rüzgâr esmeyince yaprak oynamaz.
Önceki Atasözü: Rençber kırk yılda, tüccar kırk günde.