atasözünün açıklaması ve anlamı:
Sarışın kişiler beyaz tenli olur. Beyaz ten güzel sayılır ise de kısa sürede özelliklerini yitirebilir. Ancak esmer kişinin güzelliğinde bir şirinlik vardır. Esmer ten de hata göstermez. Keza esmerler genellikle ağırbaşlı, munis insanlar olurlar. Gerçek güzelliğin ruh güzelliği olduğu düşünülürse esmerin sarışından daha cazip olduğu da ortaya çıkar. Kaldı ki insanları renkleri ve derilerine bakarak değerlendirmek yanlıştır. Herkesin kendine has bir güzel yanı elbette vardır. Dış güzellik geçicidir. Kalıcı olan kalp güzelliğidir. (İ. Pala)
Sonraki Atasözü: Bir dokun, bin ah dinle, kâseifağfurdan.
Önceki Atasözü: Beş para ver konuştur, on para ver susturamazsın.