Zenginin gönlü oluncaya kadar, fakirin canı çıkar.
atasözünün açıklaması ve anlamı:
Bazı zengin kişiler çevresindeki yoksul kişilerin halinden anlamazlar. Zorunlu ihtiyaçlarını karşılama konusunda duyarlı olmazlar, bir şey istenildiğinde vermezler veya yerine getirmezler. Zenginin vermeye veya bir işi yapmaya gönlü olduğunda da yoksul açısından iş işten geçmiş olur, bu iyiliğin pek bir anlamı olmaz.
Sonraki Atasözü: Zengine dokun geç, züğürtten sakın da geç.
Önceki Atasözü: Zorba ile şaka olmaz.