: İki Noktanın Şiiri Şiiri

: İki Noktanın Şiiri Şiiri | Fevzi GÜNENÇ

: İki Noktanın Şiiri

Ben de akrabasıyım Kral noktanın
ama bununla öğünmem asla
"Kime benziyorsun? " diye sorsalar bana
kendime benzediğimi söylerim iftiharla.

Lafı uzatmayalım işimize bakalım.
beni anlayabilecek misiniz bakalım.
Belki işim az ama varlığım çok gerekli
Bunu bilirim, her zaman bunu söylerim
Ön sırılardadır daima
Noktalama İşaretleri arasındaki yerim

Bana kulak verirseniz size işimi
bedavadan öğretirim
Buyurun, başladım bile işte:

Bir cümleden sonra örnekler mi verilecek?
Hiç durmayın tembeller gibi öyle
Yerleştirin beni, yani iki noktayı
beklemeden o cümlenin sonuna, şöyle:

"Şu dünyada çok sevdiğim insanlar:
Başta annem, babam; öğretmenim de var."

Birinden bir söz mü aktarıyor
orada biri ne?
Neden iki nokta koymuyor
cümlesinin sonuna öyleyse?

Atatürk diyor ki:
"Yarının büyükleridir bugünün küçükleri! "

Konuşma mı başlattı biri
Sıralamayı sürdürelim öyleyse örnekleri:

Gürültü yapan çocuklara
seslendi sınıf başkanı gene:
- Susmazsanız eğer arkadaşlar
hepinizi, söylerim öğretmene!

Çocuklar, öğrenmek isterseniz beni eğer
Öğrettiklerime kulak vermeniz yeter
Şimdi hakkımı yemeden söyleyin lütfen:
Önemli biri değil miymişim ben meğer? ...

Fevzi GÜNENÇ

Fevzi GÜNENÇ