Anne Şiiri

Anne Şiiri | Sinop/Ayancık Dilara Kaaracan

Anne

Bugün yanına gelirken çiçek topladım anne.
Ama veremedim.
Bir avuç toprağına diktim
Sen gibi güzel koksunlar diye.

Neden bıraktın beni?
Şimdi kim örecek saçlarımı?
Kim güldürecek beni çatlayana kadar?
Ve ağladığımda kim silecek göz yaşlarımı?

Peki, ya soranlara nasıl anlatacağım?
Böyle yemyeşil bakan gözleri
Böyle güzel gülen dudakları
Kalbime bile sığdıramazken kelimelere nasıl sığdıracağım?

Bazen sen yokken çok üşüyorum anne.
Babam sobayı yakıyor
Üzerimi dediğin gibi kalın giyiniyorum.
Ama hiç biri senin sarılman kadar ısıtmıyor.

Seni çok özledim anne.
Güldüğünde kaybolan o yeşil gözlerini
Beni okşayan sıcacık ellerini.
Beni ısıtan kalbini çok özledim.

Hep çok güzel kok anne, çiçeklerin parfümü ol.
Uykumda yine gel, beni yine öp
Yine çatlayana kadar güldür beni
Saçlarımı örüp yine öpüp kokla beni.

Sinop/Ayancık Dilara Kaaracan