Bir Dağdın Baba Şiiri

Bir Dağdın Baba Şiiri | M. Nihat Malkoç

Bir Dağdın Baba

Bir parça ekmeği senle bölüştük
Çok kere ağladık, bazen gülüştük
Şimdi hicran denen ateşe düştük

Gözler sulusepken, kalbe köz düştü
Ağıt kıvamında dilden söz düştü

Gönlümün sarayı tarumar oldu
Gönül bahçemizde çiçekler soldu
Hicranın tarağı saçımı yoldu

Bir dağdın arkamda dağım yıkıldı
Sel aldı bahçemi bağım yıkıldı

Yağmur çamur demez dağlar aşardın
Yorulmak bilmezdin önden koşardın
Ciğerparelerin için yaşardın

Senin yokluğunda güz gibi bahar
Ağustosta yağar gönlümüze kar

Vuslatın adı var, bülbüller nazda
Kabrini süsleyen güller niyazda
Üşümüyor musun gece ayazda?

Yolunu gözlerken gün akşam oldu
Yine yoksun diye gözlerim doldu

Duygu sağanağında yanan akıldı
Günler asra bedel, an sanki yıldı
Yaprağım döküldü, dalım kırıldı

Dönmeyen yolcuya yollar ağlasın
Yürek, matemine kara bağlasın

Elveda demeden göç ettin niye?
Seherde bekledim dönersin diye
Senden uzak kalbim muhtaç sevgiye

Gönül aynasında izi var gamın
Günbegün hasreti büyür sevdamın

O gül cemalini görsem düşümde
Gece gündüz gezer gölgen peşimde
Gönlüm yangın yeri, efkâr başımda

Hasretin sancısı değer özüme
Sensizlikte uyku girmez gözüme

M. NİHAT MALKOÇ

M. Nihat Malkoç