Çanakkale Zaferi Şiiri

Çanakkale Zaferi Şiiri | Hürriyet Demir

Çanakkale Zaferi

Bir haykırışla dünya,
Oynamıştı yerinden.
Ders almıştı milletler,
Türklerin zaferinden.

Tek bir yürek gibiydi,
Trakya, Anadolu.
Asrın şanlı sayfası,
Olmuştu Gelibolu.

Setler çekiliyordu,
İlden Kilitbahire.
Ve boğaz daraldıkça,
Benziyordu nehire.

Ulu bir duvar oldu,
Kıyıda Conkbayırı.
Çözemedi düşmanlar,
Bu zekayı bu sırı.

Yüzen bir efsaneydi,
Nusret Mayın Gemisi.
Oldu tüm tayfasıyla,
Bu Vatanın hamisi.

Askere yatak döşek,
Olmuş iken siperler.
Şanlıydı vatan için,
Vuruşan o neferler.

Vardı koca yürekler,
Silah olmasa bile.
Düşmana cephe dardı,
Türklereyse nafile.

Vatan için verirken,
Türk cengaver el ele.
Onsekiz Mart Onbeşte,
Şahlandı Çanakkale.

Duyuldu her cepheden,
Seyit'in top atışı.
Güç verdi askerlere,
Gemilerin batışı.

Düşüp şehit olurken,
Asker "Kınalı Ali"
Bir sembol oluyordu,
O'nun bu en son hali.

Savaşırken düşmanlar,
Sömürgenler adına.
Vatanını savunan,
Türk erdi muradına.

Birer süngü olmuştu,
Askerlerin bakışı.
Ürkütmüştü düşmanı,
Tepelerden akışı.

Ölmeyi emretmişti,
Bir muzaffer komutan.
Cephede vatan için
Özdeşti bayrak ve kan.

O gün o cephedeki,
Yarbay Mustafa Kemal
Atatürk sayesinde,
Sağlandı bu istiklal.

Bu vatan toprağında,
Şehitlerin kanı var.
Bu kanlarla kovuldu,
Emperyalist canavar.

Kutsaldır bu ülkenin,
Her köşesi, her yanı.
Belgedir buna şanlı,
Çanakkale Destanı.

Harcı kanla karıldı,
Mümtaz Cumhuriyetin.
Çok ağırdır hesabı,
Her bir kötü niyetin.

Böyle büyük zaferler,
Atalardan hediye.
Var olmalı bu yüzden,
Vatanımız Türkiye.

Hürdemi Nevzat Bayramoğlu

Hürriyet Demir