Doğaya Şiiri | Nilay KEMEÇ
Doğaya
Doğaya bakarsam aşık olurum
Doğayı seversem maşuk olurum
Doğayı korursam ışık olurum
Aşık maşuk ışık doğa değil mi
Doğaya kulak as biraz sevgi ver
Aşkın çilesini çektiğimiz yer
Nefes aldığımız verdiğimiz yer
Bizim için nefes doğa değil mi
Doğaya zulmeden kendine eder
Yaşam kaynağını dibinden budar
Kendisi yok olup ortadan gider
Her zaman kalıcı doğa değil mi
Doğa verir sana ekmek aşını
Üstünde görürsün her bir işini
Zulmeden belaya sokar başını
Doğayla barışan güler değil mi
Doğa da kurala uyan kazanır
Çok mutlu yaşayıp ömrü uzanır
Herkes kendisini çok güçlü sanır
Doğa hepimizden güçlü değil mi
Yeri göğü insan kirletmiş neden
Ozon tabakası delinmiş birden
Buna sebep olmuş uzaya giden
Dünya da sıcaklık artar değil mi
Kuzey de sıcaktan buzul eridi
Eskiden doğal bir düzen varidi
Ozon tabakası delinmiş miydi
Fazla ışın kanser yapar değil mi
Herkes ne yaparsa kendine yapar
İnsanlar yolundan ne çabuk sapar
Şu kara toprak da çok insan yatar
Doğa çok güçlüdür doğru değil mi
Erol Duran
Nilay KEMEÇ
Benzer Doğa İle ilgili Şiirler:
Güzel,biricik Doğam (Berke Ökten)
Rengarenk Çiçekler (Nehir♡)
Doğada Ne Var (Muhammed Dinçer)
Doğa Ve Özgürlük (Mülkiye KUCUR)
Bitkiler (İsmail Malatya)
Doğayı Koru (Betül Doyduköz)
Son Eklenen Doğa İle ilgili Şiirler:
Dolunay (Zeynep Neva Çiçek)
Ağacın Dileği (Ramazan YILDIZ)
Ağaç ve İnsan (Cengizhan Altuntaş)
Ormanlarda yeşil ağaçlar (Yakup Emir ÇAKAR)
Doğa (KARDELEN ANIK)
Doğanın Güzelliği (Havva Nur Öztürk)
Eğitici Çocuk Şiirleri Ana Sayfa