Gül Destanı Şiiri

Gül Destanı Şiiri | MUSTAFA UZELLİ

Gül Destanı

Biliyorum, seni anlatmak zor olacak
Çünkü sen gülsün, gülüm.
Allah seni özene bezene yaratmış
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Seni tatlı diller ile anlatayım
Sazım ile, teller ile anlatayım
Türlü türlü yollar ile anlatayım
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Senin için kaç bahçıvan çalışır
Bahçıvanlar birbiriyle yarışır
Alın teri toprağına karışır
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Rengini gökkuşağından almışsın
Kokunu Cennet-i aladan almışsın
Yedi cihana nam salmışsın
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Kırmızı gül, damarımda kan gibi
Beyaz gül, masumiyet, can gibi
Pembe gül, utangaç, sultan gibi
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Yavrucuğun, açılmamış goncadır
Yaprakların, kelebeğin kanadından incedir
Dikeninde hikmet gizli, nicedir?
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Annemize, güller layık görürüz
Hocamıza, güller layık görürüz
Dikeninle, yaprağınla seni tanır biliriz
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Su ve hava, hem de güneş istersin
Renk renk saksıları, bahçeleri süslersin
Gözümüzü, gönlümüzü, ruhumuzu beslersin
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Damada kız senin ile istenir
Gelinler, kızlar senin ile süslenir
Bülbüller gül dalında beslenir
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Bir demet gül, hasretleri kavuşturur
Bir demet gül, küskünleri barıştırır
Bir demet gül, şevk verir çalıştırır
Çünkü sen gülsün, gülüm.

İlk yolcuyu, güller ile karşılarız
Son yolcuyu, güller ile uğurlarız
Seni her çiçekten üstün tutarız
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Gülüm sana kıyamazlar
Sevmeye, koklamaya doyamazlar
Her bir yere koyamazlar
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Kadınıma gülüm, derim
Kızımın adını Gül koyarım.
Dudaklarını gonca diye,
Yanaklarını gülüm, diye severim.
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Gülüm seni kimler hak eder?
Gül kadrini bilen bahçıvan hak eder.
Gül şiiri yaz diyen hoca hak eder.
Bu şiiri düşünüp yazan şair hak eder.
Bu şiiri okuyanlar, dinleyenler hak eder.
Çünkü sen gülsün, gülüm...

Mustafa UZELLİ

MUSTAFA UZELLİ