İnsan Şiiri

İnsan Şiiri | İlhami Bekir TEZ

İnsan

Gelin yüzlü papatyalar
Kırın en güzel süsüdür.
Ondan daha güzeller var
Bu,gülen insan yüzüdür.

Yaz ağaca küpe takar,
Gümüş dere durmaz akar.
Akan sudan güzeli var
Bu, gülen insan yüzüdür.

Artık hava kararınca
Yuvasındadır karınca.
Ölüm menzile varınca
Yaşlanan insan gözüdür.

Ne solan çiçek,duran su,
Ne karıncanın uykusu.
İnsana ilk dokunan şu
Küsen insanın sözüdür.

İlhami Bekir TEZ

İlhami Bekir TEZ