Nuh Peygamber Ve Aşure Şiiri

Nuh Peygamber Ve Aşure Şiiri | Mehmet Tevfik Temiztürk

Nuh Peygamber Ve Aşure

Hz. Nuh (a.s.) peygamber, tebliğ ile meşgulken,
İman etmek istemez, birçokları kavminden,
Oğullarından, Sam, Ham, Yasef, iman ederken,
Oğlu Kenan ve kavmi, inkârı seçenlerden...

Kenan'ın kavmi durmaz, peygamber azarlanır,
Bin yıl süren bu tebliğ, zulüm ile karşılanır,
Bir de alay ederler, Nuh (a.s.) Rab'bine yalvarır,
Rab'bi bir yol gösterir, bir tufan yaklaştırır...

Peygamber emir dinler, bir gemi yapmak ister,
Bu büyük bir gemidir, teknolojiyi emreder,
Kâfirler alay ederken, Cebrail Nuh'u destekler,
Nuh (a.s.) planlar ve ölçer, gemiyi inşa eder...

Tüm müminler yerleşir, imansızlar binmezler,
Bir dişi bir de erkek hayvan nesli seçerler,
Tufan çok büyüktür, kurtulur tüm müminler,
Aylarca dayanacak, bir fırtınada yüzerler.

Dağlar deniz altında, gökten tufan yağıyor,
Yerden fışkıran sular, bir okyanus oluyor,
Nuh'un gemisi ile müminler kurtuluyor,
Binlerce çeşit hayvan, sağ, salim ilerliyor...

Yeryüzü dümdüz olmuş, etraf tekbir sesleri,
Duada bulunuyor, Nuh (a.s.) 'un müminleri,
Peygamber güven vermiş, gemidekileri,
Karıştıralım derler, bütün yiyecekleri...

Nuh (a.s.)'un aklına gelir, bir çorba hazırlanır,
Fasulye, nohut, buğday, fıstık, ceviz katılır,
Çeşitli meyvelerle, aşure kaynatılır,
Çorba gelenekleşir, o gün bu gün dağıtılır...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk