Otistiğe Manasız Şiir Şiiri

Otistiğe Manasız Şiir Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Otistiğe Manasız Şiir

Yanlış, hak sanılınca nefsin yerine geçip,
Batıl fitne veriyordu, yanlışlara güvenip,

Derken, bir at sürüsü yaklaşırken geçide,
Gerçekler hatırlandı, zamanın evvelinde,

Otizmli, başı idi geçitten geçenlerin,
Bir nefes içerisinde, terk edilenlerin,

Dedi, herkese yer var yukarılara kadar,
Vicdanlı değil isen seni almayacaklar,

Bu yüzden kâr sağladı merhamet kavramları,
Otizmli çocuk için sevgi yaşatmaları...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK