Otizmli Adel Hiç Üzmüyordu Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Adel Hiç Üzmüyordu
Üzdüğünü sansa da üzülen biz değildik,
Üzülen kendisiydi, bunu da biz bilirdik,
Üzülmesin, isterdik incinmesin diyerek,
Otizmli çocuk diye hep buna üzülerek,
Ya annesi babası gerçek derdi çekenler,
Biz gelip geçiciyken onlardı üzülenler…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler:
Otizmlimiz Sevgi İle Kazanılmalı 2 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otizmli Mustafa Dış Dünyayla (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otizmli Tuna Sıra Sizde Demişti (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otizmli Hasan’la Masanın Yeri 7 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otizmli Çocuğa Ödül 2 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otizmli Abdullah’ın Öfkesi 2 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Son Eklenen Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler:
Otizm Bir Kurtuluştu (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otizm Bir Kurtuluştu 2 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otizmli Ahmet De Bebek Bezleriyle (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otizmli Ahmet De Bebek Bezleriyle 2 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otizmli Ahmet De Bebek Bezleriyle 3 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otizmli Ahmet De Bebek Bezleriyle 4 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Eğitici Çocuk Şiirleri Ana Sayfa