Otizmli Adel Yemekhanede Şiiri

Otizmli Adel Yemekhanede Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Otizmli Adel Yemekhanede

Adel’in yemekleri yine çöpe gidecek,
Kaşığı daldırsa da teşebbüs etmeyecek…

Bu yüzden almıyoruz israf olmasın diye,
Çöpe gidecek ise hem almalıyız niye?

Yemekten çıkar çıkmaz yukarı geçeceğiz,
O bizle olduğundan azık bölüşeceğiz…

İstediği miktarda eşit bölüşülecek?
Kırıntısına kadar israf edilmeyecek…

Yemekhane içinde yemez her tür yemeği,
Sebebi her ne ise heder eder emeği…

Çorba, sebze yemeği, tatlı yenilmeyecek,
İkna edilse dahi engellenemeyecek…

Çoğu kez imrenirim çöpe gideceklere,
Kimse görmemiş olsa kızarmış biberlere…

Yakınımda bir veli etrafımız kamera,
Aşçılar da bir yandan geçilmez zorluklara…

Hem dedikodu çıkar itibar kaybederiz,
Hak yiyor zannederler ifade edemeyiz…

Oysa yemek artmakta tüm herkes yese dahi,
Erken kalkan biriyiz canım çeker vallahi…

Tadına baksam dahi yaşımız çok yüksekte,
Değişmeyecek tercih çöpe dökülmekte…

Şahsımın yemeğiyse keçi peynirlerinden,
Bir de yufkalı türden Suriye ekmeğinden…

Yemekhaneden çıktık peynirleri çıkardım,
İki bardak çay aldım Adel ile paylaştım…

Rabbe şükür de etsem biz çorbaya hasretiz,
Sürekli kahvaltıyla vakit geçirenleriz…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK