Otizmli Yaşar Yorulmuyordu Şiiri

Otizmli Yaşar Yorulmuyordu Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Otizmli Yaşar Yorulmuyordu

Yaşar’ım otur dersek hiç umursamayacak,
Sen hiç oturma dersek bu da boş sayılacak,

Elimizle çekip de yakınımıza alsak,
Ya başıyla vuracak ya da hep ağlayacak,

Hiç yorulmuyor muydu bir yerden diğerine,
Her ne köşe var ise başlardı seferine,

Yaşar yorulmuyordu, Yaşar dinlenmiyordu,
Dinlendirmek istersek, Yaşar dinlemiyordu,
Ne yaparsak yapalım bir şey de etmiyordu…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK