Otizmliler Ve Yemek Vakti Şiiri

Otizmliler Ve Yemek Vakti Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Otizmliler Ve Yemek Vakti

Ruhlarında sıkıntı yemek yemeyecekler,
Tat ve tuzu görünce adeta tiksinecekler…

Kuru fasulye pilav ve bol miktarda turşu,
Cazip gelmeyecektir şeklin ağır oluşu…

Bazen daha da farklı hiç beğendiremeyiz,
Biz, olsak bayılırız ne varsa temizleriz…

Bunlar bebek ruhlular bunları yiyemezler,
Görünüm, renk beklerler vitamin beklemezler…

Amaç doymalarıdır ama doymayacaklar,
Yemeyeceklerinden yine aç kalkacaklar…

Zorlamak yanlış olur sadece vereceğiz,
Aç ağzını, diyerek bol ısrar edeceğiz…

Birisi var ekmek yer yemeğine dokunmaz,
İstedikleri çıksa yer yer ve hiç doyamaz…

İlgililer de bilir yemeyeceklerini,
Umursamazlıktan almazlar verileri…

Biz, öğretmenleriyiz onlara emek veren,
Anında dışlatılan lafları ret edilen…

Bir tür robot misali yemekler alınacak,
Sık sık tekrarlayan şey çöpe boşaltılacak…

Dört kaplık tabldot yemek varilleri doldurur,
Süreç daima böyle farklı usulü yoktur…

Varil taşmış vaziyette çocuklar aç kalkıyor,
Gözleri evlerinde mutlak doyuruluyor…

Sigara börekleri, köfte benzeri şeyler,
Sütlaç gibi tatlıları her şekilde yerler…

Zararlı sayılıyor emek gerektiğinden,
Hep gizli yeniliyor onlar sevildiğinden…

Neyse bazı veliler gizliden gönderirler,
Çocuklar yesin diye özellikle verirler…

Çok yerde yanlışlıklar haddimize düşmeyen,
Tespit yapılamayan rica edilemeyen…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK