Polisti Babam Şiiri

Polisti Babam Şiiri | Bedri Kenan Karaal

Polisti Babam

Daha ilk günümde okula bile,
Annem ile gittimdi ben elele,
Özlemle bekledim, sevgiyi dile,
Getirmedi hiç, polisti babam...

Var mıdır ki bundan daha elimi,
Silah sıkan dost mu, düşman elimi,
Gündüz silahını, gece elimi,
Bırakmadı hiç polisti babam...

Zalimin elinden, düşünce çarka,
Polis polise, olurmuş arka,
Bir kere olsun, beni de parka,
Götürmedi hiç, polisti babam...

Ondan başkasına, bilmez tapmayı,
Zincirmiş polis, bilmez kopmayı,
Yatarken alnımdan, beni öpmeyi,
Unutmadı hiç, polisti babam...

Namerttir yolda, durakta vurur,
Yine de yıkılmaz, ayakta durur,
Onunla yaşar, göğsünde gurur,
Bitirmedi hiç, polisti babam...

Eksiltmedi bizden, sofrada aşı,
Eğilmedi hiç, düşmana başı,
Sakladı içinde, gözünden yaşı,
Akıtmadı hiç, POLİS'Tİ babam...

Bedri Kenan Karaal

Bedri Kenan Karaal