Sebil Ve Güvercinler Şiiri | damla158
Sebil Ve Güvercinler
Çözülen bir demetten indiler birer birer,
Bırak, yorgun başları bu taşlarda uyusun.
Tutuşmuş ruhlarına bir damla gözyaşı sun,
Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler...
Nihayetsiz çöllerin üstünden hep beraber
Geçerken bulmadılar ne bir ot ne bir yosun,
Ürkmeden su içsinler yavaşça, susun, susun!
Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler...
En son şarkılarını dağıtarak rüzgâra,
Beyaz boyunlarını uzattılar taslara...
Bir damla suya hasret gideceklermiş meğer.
Şimdi bomboş sebilden selviler bir şey sorar,
Hatırlatır uzayan dem çekişleri rüzgâr
Mermer basamaklarda uçuşur beyaz tüyler.
ZİYA OSMAN SABA
damla158
Benzer Hayvanlarla İlgili Şiirler:
Her Canlıya Merhametli Olunuz! (Mehmet Tevfik Temiztürk)
Köpek Dövüştürenlere Merhamet Edilmez (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
İnatçı Keçi (Çocuk Şiirleri)
Her Canlı Yaşamak İster (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Akıllı Fare, Değilmişsin (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Bülbül (Halil MANUŞ)
Son Eklenen Hayvanlarla İlgili Şiirler:
Köpeğim Bıcırık (ÜNAL GÜNEŞDOĞDU)
Cingöz Civciv (Ezgi Yıldız)
Kaplumbağa (Halil MANUŞ)
Üç Balık (Halil MANUŞ)
Ak Koyun (Halil MANUŞ)
Tilki İle Keçi (Halil MANUŞ)
Eğitici Çocuk Şiirleri Ana Sayfa