Severim Kırşehir'i Şiiri

Severim Kırşehir'i Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Severim Kırşehir'i

Severim Kırşehir’i, hayalimde, duamda,
Dedelerimin şehri hep Fatihalarımda…

Annem, babam, ailem, soyum, sülalem, ceddim,
Gelmişim ve geçmişim, apaçık Kırşehirliyim.

Fakat uzaklardayım, Rab’bim hep benimledir.
Gönlüm memleketimde, ruhum Kırşehir’dedir,

Kırşehir yüreğimde, Kırşehir geçmişimde,
Bedensiz dolaşırım hep ziyaretlerimde.

Bilinçaltımdan çıkmaz, rüyalarıma hep girer,
Rable yakınlaşırım, olmadım hiç derbeder.

Uyurum Kırşehir’deyim, melekler reddetmez,
Dedelerim görmezler, babamsa engellemez.

Fakat hepsi meşguldür çünkü bunlar rahmetli,
İlgilenen hiç olmaz, derim bu nasıl Kırşehirli?

İçlerinden geçerim, kanatlanır ulaşamam,
Toprağında yaşarım, yine de başaramam.

Çektiğim tüm günahım, ayağımı basamadım,
Belki en uğrak yerim, daha hiç yaşayamadım.

Kırmızılı güllü Hoca, derler böyle anılırım.
Kırşehir’in gülünü, yıllardır yakamda taşırım,

Hep sanal âlemlerde, ruhların âleminde,
Ölsem de yaşasam da Kırşehir içerimde.

Ne ulaşılamaz ne hasret veren bir şehir,
Yarın Rab’den isterim, ahirette Kırşehir.

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK